- هلقامه (هَِ مَ / هَِ لِقْ قا مَ)
بسیارخوار. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
معنی هلقامه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شاه تره، گیاهی خودرو با گل هایش ریز خوشه ای قرمز رنگ که مصرف دارویی دارد
شهترج، شیترک، شیطره، سرخیوس، شاه ترج، خامشه
شهترج، شیترک، شیطره، سرخیوس، شاه ترج، خامشه
جمعیت مردم، معرکه، فریاد و غوغا، هیاهو، وقت، زمان
هنگامه کردن: غوغا کردن، فتنه و آشوب برپا کردن
هنگامه کردن: غوغا کردن، فتنه و آشوب برپا کردن
یعنی خداوند خلق میکند، نام اشخاص معدودی از نسل قورح که در عهد عتیق مذکورند: اول پدرسموئیل و شوی حنّا که معروفتر از همه و شخصی عبرانی و متقی بود، دوم نام سه تن از بنی قورح که پیش از داود بودند. رجوع به قاموس کتاب مقدس ص 95 و 96 شود
(تِ لِقْ قا عَ)
لغت نامه دهخدا
مرد بسیارسخن، لقب نهنده مردم را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، گول. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). احمق. (اقرب الموارد) ، تلقاع. عیبه. (اقرب الموارد). رجوع به مادۀ قبل شود
(عَ قَ)
لغت نامه دهخدا
شهرکی است در قسمت شرقی سرزمین مصر، پایین بلبیس. و در آن بازارهائی است که برای عرب ها تشکیل میشود. (از معجم البلدان)
(گُ مَ / مِ)
لغت نامه دهخدا
ثفلی بود که بعد از کشیدن گلاب میماند و به کار رنگ کردن و چهابه کردن جامه ها می آید. (آنندراج) :
زلف و رخ او دیده بهم گفت نصیرا
از عنبر و گل ساخته گلکامۀ خورشید.
ابونصر نصیرای بدخشانی (از آنندراج)
زلف و رخ او دیده بهم گفت نصیرا
از عنبر و گل ساخته گلکامۀ خورشید.
ابونصر نصیرای بدخشانی (از آنندراج)
(هََ لْ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
شاهترج. (مخزن الادویه). نام دارویی است که آن را شاهتره گویند. خارش و جرب را نافع است. (برهان)
(بُ مَ / مِ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بل + کامه، پرآرزو و بسیارکام. (برهان)، بسیارکام. (آنندراج)، آرزومند و مشتاق و دلگرم. (ناظم الاطباء)، و رجوع به بل شود:
در پیش خود آن نامه چو بلکامه نهم
پروین ز سرشک دیده جامه بر نهم.
رودکی، منجنیق. (آنندراج)، بلکن. رجوع به بلکن شود
در پیش خود آن نامه چو بلکامه نهم
پروین ز سرشک دیده جامه بر نهم.
رودکی، منجنیق. (آنندراج)، بلکن. رجوع به بلکن شود
(هَِ لْ عَ)
لغت نامه دهخدا
مرد آزمند، مردسخت گریزنده و رونده از شادمانی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شتر مادۀ تیز و نیک شتاب و چست و رام. (منتهی الارب). رجوع به هلواع شود
(قَ فَ شَ)
لغت نامه دهخدا
فروخوردن لقمه را. (منتهی الارب). و گویا از ریشه لقم برساخته شده است چنانکه هبلعه از بلع. (از اقرب الموارد) ، بسیار خوردن. (منتهی الارب)
(تِ لِقْ قا مَ / تِ مَ)
لغت نامه دهخدا
تلقام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (آنندراج). رجوع به مادۀ قبل شود
مجمع و جمعیت مردم و معرکه بازیگران و قصه خوانان و خواص گویان و امثال آن باشد
زخم شدن کناره های لب، ترک گوشه ی لب
حلقه ای چوبی یا فلزی که در طناب کشی استفاده کنند