- هض (قَم م)
شکستن چیزی را و کوفتن. (منتهی الارب). شکستن. (تاج المصادر بیهقی). شکستن و خرد کردن. (اقرب الموارد) ، شکستن، دون هد و فوق رض، شتاب رفتن شتر، به روش نیکو رفتن مردم، برآغالانیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
معنی هض - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هضبه در فارسی کوه پشت، پشته تپه، یک بار بارش کوه گسترده برزمین، کوهی که تنها ازیک پارچه سنگ باشد، کوه درازبلند ومنفرسرخ رنگ، کوه (مطلقا)، پشته کم گیاه، باران بزرگ قطره هضبات. وپیوسته،جمع هضاب
