معنی هض هض (قَم م) شکستن چیزی را و کوفتن. (منتهی الارب). شکستن. (تاج المصادر بیهقی). شکستن و خرد کردن. (اقرب الموارد) ، شکستن، دون هد و فوق رض، شتاب رفتن شتر، به روش نیکو رفتن مردم، برآغالانیدن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
