- هزه
تکان، جنبش، تحریک، برای مثال کاین تانی پرتو رحمان بود / وآن شتاب از هزّۀ شیطان بود (مولوی - ۶۷۵)
معنی هزه - جستجوی لغت در جدول جو
- هزه(هَِ زْ زَ)
شادمانی. (منتهی الارب). نشاط. ارتیاح. (اقرب الموارد). خورسندی. (منتهی الارب) ، خوشدلی، فراخ خویی که به دهش پیدا گردد. (منتهی الارب) ، تردد بانگ تندر، آواز جوشش دیگ، نوعی از رفتار شتر. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به هزت شود
- هزه
بومهن تنبه زمین لرزه، آشوبگر شهر آشوب: زن هزت در فارسی شادمانی، آوای جوشش، آوای تندر، فراخ خویی خرسندی یک بارجنباندن تحریک. نوع جنباندن تحریک: (کاین تانی پرتورحمان بود وان شتاب ازهزه شیطان بود) (مثنوی)
- هزه((هَ زِّ))
تحریک، یک بار جنباندن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مزاح، شوخی، سخن غیر جدی، سخن بیهوده، در علوم ادبی سخن منظوم یا منثور که محتوی مضامین غیراخلاقی و غیراجتماعی است
سگ آبی، حیوانی پستاندار از راستۀ جوندگان با سر گرد، گوشهای کوچک، پاهای پرده دار، دم پهن پوست لطیف و موهای خرمایی که در آب به خوبی شنا می کند و در کنار رودخانه ها به طور دسته جمعی خانه های محکم دو طبقه برای خود می سازند، در زیر شکمش غده ای معروف به جند بیدستر یا خایۀ سگ آبی قرار دارد که در طب قدیم به کار می رفت، سگ لاب، قندس، سقلاب، بیدست، سمور آبی، بیدستر، بادستر، ویدستر
لیخنیس، گیاهی خودرو سمی با با گل های بنفش و غوزه ای شبیه غوزۀ خشخاش با دانه های سیاه و تلخ کوچک که در کشتزار جو و گندم می روید، هربنگ، لیخنس، لخنیس
مقعد
مقعد
کسی که خلاف ارزش های اجتماعی عمل می کند، بی بند و بار، گیاهی که در میان گیاهان مفید می روید و به آن ها آسیب می زند، زشت، رکیک، یاوه، بیکاره، بیهوده
با صفا، خرم، پاک، پاکیزه، دور از بدی و کارهای ناشایسته، پاک دامن، بی آلایش
(هَُ زَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از بخش ورزقان شهرستان اهر که دارای 464 تن سکنه است. آب آن از چاه و محصول عمده اش غله و سردرختی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
(نُ زَ)
لغت نامه دهخدا
فرصت. (منتهی الارب) (از متن اللغه) (اقرب الموارد). پروای کار. (منتهی الارب). ج، نهز، غنیمت. (منتهی الارب). اسم للشی ٔ الذی هو لک معرض، کالغنیمه. (متن اللغه). غارت. (ناظم الاطباء) ، گویند: هو نهزهالمختلس، ای صید لکل احد، طعمه و شکار هر کسی است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)
(هََ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار روان. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، سیف هزهاز، شمشیر جنبان و روشن بسیارآب درخشان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(قَ زَ مَ)
لغت نامه دهخدا
برانگیختن فتنه و شورش و جنگ میان مردم، خوار و رام گردانیدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، جنبانیدن. (منتهی الارب). حرکت دادن. (اقرب الموارد)
شهرکی است سردسیر بر حد میان پارس و بیابان با نعمت بسیار. (حدود العالم)
(هَُ زَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار و روان. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، صاف از آب و شمشیر: ماء هزهز و سیف هزهز، صاف. (از اقرب الموارد)
(هَُ هَُ)
لغت نامه دهخدا
آب بسیار و روان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بئر هزهز، چاه دورتک. (منتهی الارب). چاه عمیق. (از اقرب الموارد) ، نهر هزهز، جوی جنبان. (منتهی الارب). که موج زند از صافی. (از اقرب الموارد)
نوعی رستنی که جزو شاخه نهانزادان است و ساقه و برگ دارد ولی ریشه و گل ندارد و بجای ریشه دارای کرکهای ریز در پایین ساقه است که گیاه بوسیله آنها مواد غذایی را جذب میکند. بعضی از اقسام آن هم ساقه ندارند
نام باستانی رودخانه ی هراز