قصبۀ مرکز دهستان گریوان بخش حومه شهرستان بجنورد. در 6هزارگزی جنوب بجنورد، 3هزارگزی شرق راه بجنورد به اسفراین در منطقۀ کوهستانی سردسیری واقع است و 1003 تن سکنه دارد. آبش از چشمه سار، محصولش غلات، بنشن، میوه جات و شغل اهالی زراعت و مالداری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
قصبۀ مرکز دهستان گریوان بخش حومه شهرستان بجنورد. در 6هزارگزی جنوب بجنورد، 3هزارگزی شرق راه بجنورد به اسفراین در منطقۀ کوهستانی سردسیری واقع است و 1003 تن سکنه دارد. آبش از چشمه سار، محصولش غلات، بنشن، میوه جات و شغل اهالی زراعت و مالداری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)
نی زار. آنجا که نی فراوان روید. اجمه: ز نیزه نیستان شد آوردگاه بپوشید دیدار خورشید و ماه. فردوسی. گهی شاد بر تخت دستان بدی گهی در شکار نیستان بدی. فردوسی. سپاهش ز دریا به یکسو شدند بدان نیستان آتش اندر زدند. فردوسی. ز بس خنجر و نیزۀ جان ستان زمین همچو آتش بد و نیستان. اسدی. سپهبد بر کوهی آمد فرود که بد مرغزار و نیستان و رود. اسدی. بر راغشان نیستان و غیش یله شیر هرسو ز اندازه بیش. اسدی. شود به بستان دستان زن و سرودسرای به عشق بر گل خوشبوی بلبل خوشدم. سوزنی. گر چو خرگوش کنم پیروی شیر چه بود که چو آتش به نیستان شدنم نگذارند. خاقانی. شیر نیستان چرخ بر نی رمحش گذشت در بن یک ناخنش صد نی تر درشکست. خاقانی. تو نیستان شیر سیاهی در این حرم تو آشیان باز سپیدی در این دیار. خاقانی. آنجا دیهی بود خراب که آن را مدینهالعتیقه خواندندی و دیگرهمه مرغزار بود و نیستان. (مجمل التواریخ). حریر سرخ بیرقها گشاده نیستانی بد آتش درفتاده. نظامی. ز نیزه نیستان شده روی خاک. نظامی. کز نیستان تا مرا ببریده اند از نفیرم مردو زن نالیده اند. مولوی. زمین دیدم از نیزه چون نیستان گرفته چو آتش علم ها در آن. سعدی. چو اندر نیستانی آتش زدی ز شیران بپرهیز اگر بخردی. سعدی. بر ضعیفان رحم کردن رحم بر خود کردن است وای بر شیری که آتش در نیستان افکند. صائب. به هست و بود رگ و ریشه من آتش شوق چنان گرفت که آتش به نیستان نگرفت. کلیم. - نیستان قند، مزرعۀ نیشکر: که این نی ز چاهی برآمد بلند که شیرین تر است از نیستان قند. نظامی
نی زار. آنجا که نی فراوان روید. اجمه: ز نیزه نیستان شد آوردگاه بپوشید دیدار خورشید و ماه. فردوسی. گهی شاد بر تخت دستان بدی گهی در شکار نیستان بدی. فردوسی. سپاهش ز دریا به یکسو شدند بدان نیستان آتش اندر زدند. فردوسی. ز بس خنجر و نیزۀ جان ستان زمین همچو آتش بد و نیستان. اسدی. سپهبد بر کوهی آمد فرود که بد مرغزار و نیستان و رود. اسدی. بر راغشان نیستان و غیش یله شیر هرسو ز اندازه بیش. اسدی. شود به بستان دستان زن و سرودسرای به عشق بر گل خوشبوی بلبل خوشدم. سوزنی. گر چو خرگوش کنم پیروی شیر چه بود که چو آتش به نیستان شدنم نگذارند. خاقانی. شیر نیستان چرخ بر نی رمحش گذشت در بن یک ناخنش صد نی تر درشکست. خاقانی. تو نیستان شیر سیاهی در این حرم تو آشیان باز سپیدی در این دیار. خاقانی. آنجا دیهی بود خراب که آن را مدینهالعتیقه خواندندی و دیگرهمه مرغزار بود و نیستان. (مجمل التواریخ). حریر سرخ بیرقها گشاده نیستانی بد آتش درفتاده. نظامی. ز نیزه نیستان شده روی خاک. نظامی. کز نیستان تا مرا ببریده اند از نفیرم مردو زن نالیده اند. مولوی. زمین دیدم از نیزه چون نیستان گرفته چو آتش علم ها در آن. سعدی. چو اندر نیستانی آتش زدی ز شیران بپرهیز اگر بخردی. سعدی. بر ضعیفان رحم کردن رحم بر خود کردن است وای بر شیری که آتش در نیستان افکند. صائب. به هست و بود رگ و ریشه من آتش شوق چنان گرفت که آتش به نیستان نگرفت. کلیم. - نیستان قند، مزرعۀ نیشکر: که این نی ز چاهی برآمد بلند که شیرین تر است از نیستان قند. نظامی
دهی است از دهستان کورگ سردشت، بخش سردشت، شهرستان مهاباد. در 23هزارگزی شمال شرقی سردشت و 3هزارگزی شرق جادۀ سردشت به مهاباد، در منطقۀ کوهستانی معتدل هوایی واقع است و 292 تن سکنه دارد. آبش از رود خانه سردشت و محصولش غلات، توتون، حبوبات، مازوج و شغل اهالی زراعت و گله داری و جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
دهی است از دهستان کورگ سردشت، بخش سردشت، شهرستان مهاباد. در 23هزارگزی شمال شرقی سردشت و 3هزارگزی شرق جادۀ سردشت به مهاباد، در منطقۀ کوهستانی معتدل هوایی واقع است و 292 تن سکنه دارد. آبش از رود خانه سردشت و محصولش غلات، توتون، حبوبات، مازوج و شغل اهالی زراعت و گله داری و جاجیم بافی است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)
دهی است جزء بخش حومه شهرستان نائین، در 30هزارگزی شمال غربی نائین کنار راه نائین به اردستان، در جلگۀ معتدل هوایی واقع است و 1163 تن سکنه دارد. آبش از قنات و محصولش غلات و شغل مردمش زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)
دهی است جزء بخش حومه شهرستان نائین، در 30هزارگزی شمال غربی نائین کنار راه نائین به اردستان، در جلگۀ معتدل هوایی واقع است و 1163 تن سکنه دارد. آبش از قنات و محصولش غلات و شغل مردمش زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)
