معنی نکراء در لغت نامه دهخدا

روش. طور. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یقال: استمشی فلان نکراء، أی لوناً مما یسهله عند شرب الدواء. (منتهی الارب)، یعنی به رنگ همان دوائی که آشامیده بود طبیعت وی اجابت کرد. (ناظم الاطباء)، بلا. سختی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

معنی نکراء در لغت نامه دهخدا

دهاء. فطنت. زیرکی. (یادداشت مؤلف)، شیطنت. بدذاتی. (یادداشت مؤلف)

معنی نکراء در فرهنگ لغت هوشیار

زیرکی هشیاری، زشت ناپسند، زیرک تیز هوش زیرکیدها، سختی شدت

معنی نکراء - جستجوی لغت در جدول جو

نکراء

لغت نامه دهخدا

نکراء

لغت نامه دهخدا

نکراء

فرهنگ لغت هوشیار

نکراء

فرهنگ فارسی معین

نکرا

دها، زیرکی، شدت، سختی، زشت، ناپسند

فرهنگ فارسی عمید

نظراء

نظیرها، مثل ها، مانندها، مساوی ها، همدوش ها، جمع واژۀ نظیر

فرهنگ فارسی عمید

اکراء

(اِ)

اکرا. تأخیر کردن در امری. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). تأخیر کردن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (دهار).

لغت نامه دهخدا

نکداء

(نَ)

ناقه نکداء، اشتری بی شیر. (مهذب الاسماء). ناقۀ بی شیر. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از متن اللغه) ، شترمادۀ بسیارشیر. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از متن اللغه) ، آن اشتر که بچۀ او نزید و او همیشه بسیارشیر باشد. (مهذب الاسماء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (ازمتن اللغه). ج، نکد، شوم عسر. (اقرب الموارد). نکد. (منتهی الارب). تأنیث انکد. رجوع به انکد و نیز رجوع به نکد شود. ج، نکد

ناقه نکداء، اشتری بی شیر. (مهذب الاسماء). ناقۀ بی شیر. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از متن اللغه) ، شترمادۀ بسیارشیر. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از متن اللغه) ، آن اشتر که بچۀ او نزید و او همیشه بسیارشیر باشد. (مهذب الاسماء) (از منتهی الارب) (از آنندراج) (ازمتن اللغه). ج، نُکْد، شوم عسر. (اقرب الموارد). نَکِد. (منتهی الارب). تأنیث اَنْکَد. رجوع به اَنْکَد و نیز رجوع به نَکِد شود. ج، نُکْد

لغت نامه دهخدا

نکرات

(نَ کِ)

جمع واژۀ نکره. رجوع به نکره شود

لغت نامه دهخدا

نکران

(نَ)

از اتباع سکران است: رجل سکران نکران. (ناظم الاطباء). رجوع به سکران شود

لغت نامه دهخدا

نصراء

(نُ صَ)

جمع واژۀ نصیر

لغت نامه دهخدا

نمراء

(نَ)

تأنیث انمر. آنچه بر آن خجک های سیاه سپید بود. (از منتهی الارب) (از آنندراج). رجوع به انمر شود

لغت نامه دهخدا

نحراء

(نُ حَ)

جمع واژۀ نحیر. رجوع به نحیر شود

لغت نامه دهخدا

نکران

(نُ)

جحود. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

نطراء

(نُ طَ)

جمع واژۀ ناطر. رجوع به ناطر شود

لغت نامه دهخدا

کراء

(کِ)

مزد مستأجر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مزد و اجرت مستأجر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کراء

(رَقْ یَ)

کرایه دادن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مکاراه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به مکاراه، کرا و کرایه دادن شود

لغت نامه دهخدا

نظراء

(نُ ظَ)

جمع واژۀ نظیر. رجوع به نظیر شود: و بر نظرای خود از رودکی و رازی بدان شعر فایق شده. (تاریخ قم ص 11)

لغت نامه دهخدا

کراء

اجرت، مزد، کرایه، کرایه دادن، ستور و جز آنرا بمزد دادن، مزد مستاجر کرایه

فرهنگ لغت هوشیار

نکرا

زیرکیدها، سختی شدت

فرهنگ لغت هوشیار

نکباء

نکبا در فارسی باد کژ باد نا مساعد بادی که از جهت وزش خود منحرف گرددباد گژ. یا نکباء (نکبای) نکبت. (تشبیهی) نکبت مانند نکباء: در آن وقت که نکبای نکبت او وزیدن گرفت

فرهنگ لغت هوشیار