معنی نوگفاره - جستجوی لغت در جدول جو

نوگفاره

لغت نامه دهخدا

نگاره

(دخترانه)

شکل دارای نقش و نگار، نقش، شکل، تصویر

فرهنگ نامهای ایرانی

ناگذاره

آنچه منفذ و گذرگاه به سوی خارج نداشته باشد، بن بست
کوچۀ ناگذاره: کوچۀ بن بست

فرهنگ فارسی عمید

نگاره

نقش، صورت نقاشی شده

فرهنگ فارسی عمید

فوفاره

(کَ)

از قرای سغد است. (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

نفاره

(نُ رَ)

فرمان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). حکم. (اقرب الموارد) ، آنچه بگیرد غالب از مغلوب، یا آنچه حاکم بگیرد از کسی. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). آنچه نافر یعنی غالب در منافره از مغلوب و منفور بگیرد. و آنچه حکم بین دو تن متنافر بگیرد. (از متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

نگاره

(نِ رَ / رِ)

شکل. (لغات فرهنگستان)

لغت نامه دهخدا

نواره

(نُوْ وا رَ)

شکوفه یا شکوفۀ سپید. (منتهی الارب). واحد نوّار است. (از اقرب الموارد). رجوع به نوّار شود

لغت نامه دهخدا

وفاره

(قَ زَ مَ)

وفر. وفور. فره. بسیار گردیدن و افزون گشتن و تمام شدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به وفر و وفور شود

لغت نامه دهخدا

نوباره

(نَ / نُو رَ / رِ)

نوبر. نخستین بار. (ناظم الاطباء). رجوع به نوبارو نوبر و نیز رجوع به فرهنگ شعوری ج 2 ص 396 شود

لغت نامه دهخدا

نوگواره

(نَ / نُو گُ رَ / رِ)

هرزه گو. پرگوی. (از رشیدی) (جهانگیری) (برهان قاطع). بسیارگوی. (سروری). نوگفاره. (از سروری) (از برهان)

لغت نامه دهخدا

سوفاره

(رَ / رِ)

مرادف سوفار. (آنندراج) :
تیر گرش گشت چو سوفار ساز
گشت ز دستش سر سوفاره باز.
امیرخسرو (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

نوگفار

(نَ / نُو گُ)

نوگفاره. (ناظم الاطباء). رجوع به نوگفاره و نوگواره شود

لغت نامه دهخدا

نوکواره

(نَ / نُو کِ رَ / رِ)

رجوع به نوگفاره و نوگواره و نیز رجوع به برهان قاطع شود

لغت نامه دهخدا

ناگذاره

(گُ رَ / رِ)

غیرنافذ. (ناظم الاطباء) ، بن بست. بدون منفذ. که گذرگاه و منفذی ندارد.
- سوراخ ناگذاره، سوراخی که بن آن بسته باشد و به سوی خارج راهی نداشته باشد. (ناظم الاطباء). که بادرو و دررونداشته باشد. که از سوئی به سوی دیگر به هوا متصل نشود. (یادداشت مؤلف) : مشکاه، سوراخ ناگذاره که چراغ نهند در وی. (منتهی الارب).
- کوچۀ ناگذاره، کوچۀ بن بست که گذارگاه نداشته باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ناگواره

(گُ رَ / رِ)

هضم ناشده. تحلیل نرفته، هر چیز که زیان و رنج آورد، آبی که موافق نباشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا