معنی نوخیز در فرهنگ فارسی عمید

نوخاسته، تازه برآمده، در علم زیست شناسی نهال تازه و نازک

معنی نوخیز در لغت نامه دهخدا

نوبرآمده. تازه. نازک. (ناظم الاطباء). نوخاسته. (فرهنگ فارسی معین) :، دو پستان چون دو سیمین نار نوخیز، بر آن پستان گل بستان درم ریز.، نظامی.، سیرابی سبزه های نوخیز، از لؤلؤِ تر زمردانگیز.، نظامی.، مکش بر کهن شاخ نوخیز را، کز این کشت شیرویه پرویز را.، نظامی.،، بدیع:، نوآیین پرده ای بینی دلاویز، نوای او نوازشهای نوخیز.، نظامی.،، نوبالیده. خرد:، گرچه نوخیز و نوگرفت بود، بط کشتی طلب شگفت بود.، سنایی

معنی نوخیز - جستجوی لغت در جدول جو

نوخیز

فرهنگ فارسی عمید

نوخیز

لغت نامه دهخدا

نوخیز

فرهنگ لغت هوشیار

نخیز

ناکس، خسیس و فرومایه، پست
کمینگاه، نخیزگاه
تخمدان
جایی که در آن نهال کاشته باشند که بعد جا به جا کنند

فرهنگ فارسی عمید

وخیز

(وَ)

اشکنۀ شهد. (منتهی الارب) (آنندراج). اشکنه و تریدی که از عسل سازند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نویز

دهی است از دهستان بالا بخش طالقان شهرستان تهران، در 11 هزارگزی مشرق شهرک، در منطقۀ کوهستانی سردسیری واقع است و 513 تن جمعیت دارد، آبش از رودخانه، محصولش بنشن و غلات و گردو و میوه های درختی، شغل مردم زراعت و بافندگی است، مزرعۀ سردیک جزء این ده است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

کهنه نوخیزتر

(کُ نَ / نِ یِ نَ / نُو تَ)

آسمان است که با کهنی، نوترین حوادث از آن برخاسته می شود. (حاشیۀ مخزن الاسرار نظامی چ وحید ص 38) :
نیست در این کهنۀ نوخیزتر
موی شکافی ز قلم تیزتر.
نظامی (مخزن الاسرار ایضاً)

لغت نامه دهخدا