- نمکه (نَ مِ نَ)
دهی است از دهستان رودبار بخش حومه شهرستان دامغان که 104 تن سکنه دارد. آبش از چشمه، محصولش غلات و لبنیات و سیب زمینی، شغل مردمش زراعت و گله داری و پارچه بافی است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
معنی نمکه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
عددی که به منظور ارزیابی میزان یادگیری هر دانش آموز یا دانشجو در نظر گرفته می شود، شماره مثلاً نمرۀ عینک
(نَ رَ کَ / کِ)
لغت نامه دهخدا
جرگه و حلقه زدن و صف کشیدن مردم و حیوانات دیگر باشد، گویند ترکی است. (فرهنگ نظام از فرهنگ وصاف). رجوع به نرگ و نرگه شود
(نَ رَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان املش بخش رودسر شهرستان لاهیجان، در 10هزارگزی جنوب غربی رودسر و 3هزارگزی مشرق املش، در جلگۀ معتدل هوای مرطوبی واقع است و 450 تن سکنه دارد. آبش از نهر حاجی آباد، محصولش برنج و چای، شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
(نَ بَ کَ / نَ کَ)
لغت نامه دهخدا
زمین که در آن نشیب و فراز باشد، پشته. ریگ تودۀ خرد، پشتۀ تیزسر، و گاهی سرخ هم باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). ج، نبک، نبوک، نباک
(نُ / نِ کَ)
لغت نامه دهخدا
یک دانۀ زعرور. (ناظم الاطباء). یکی نلک است. (منتهی الارب). رجوع به نلک (ن / ن ) شود
(نُمْ می یَ)
لغت نامه دهخدا
فاخته. (منتهی الارب) (متن اللغه). فاختۀ ماده. (ناظم الاطباء) ، طبیعت. (المنجد) (متن اللغه) ، واحد نمّی ّ است. رجوع به ’نمّی ّ’ شود
(نَ مُ لَ)
لغت نامه دهخدا
نمله. واحد نمل. یک مورچه. (از منتهی الارب). رجوع به نمل شود، تأنیث نمل. مورچۀ ماده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
شهری است از کیماک، مستقر خاقان (کیماک) به تابستان از اینجا باشد و میان این شهر و میان طرار هشتادروزه راه است سوار را که به شتاب رود. (حدود العالم)
(نَ مَ قَ)
لغت نامه دهخدا
زهومت. انتان. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). گویا مقلوب قنمه باشد. (از متن اللغه). یقال للشی ٔ المروح فیه نمقه. (اقرب الموارد)
(زَ مَ کَ)
لغت نامه دهخدا
مرد شتاب زدۀ خشمناک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مرد سریعالغضب. (از اقرب الموارد) ، گول پست بالا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(رُ کَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از رنگهای شتر. (منتهی الارب). رنگ خاکستری در شتران. یقال: فی لونه رمکه. (از اقرب الموارد)
(نَ مَ غَ)
لغت نامه دهخدا
جان دانۀ کودک نوزاد که جنبان باشد. (منتهی الارب). آنجا که می جهد از پیش سر کودک. (فرهنگ خطی). قسمتی از یافوخ کودک نوزاد که هنگام تولد جنبان است. (از متن اللغه) ، نمغهالجبل، زبر کوه، و کذلک نمغهالرأس. (منتهی الارب). بلندی کوه. (فرهنگ خطی). بالاترین نقطۀ کوه. اعلی الجبل. (از اقرب الموارد) ، گزیدۀ قوم. (منتهی الارب). خیارالقوم. برگزیدۀ قوم. (از اقرب الموارد) ، میانۀ قوم. (از منتهی الارب). وسط قوم. (ناظم الاطباء). النمغه من القوم، وسطهم. (متن اللغه) (از اقرب الموارد) ، بسیاری مال. (منتهی الارب). کثرت مال. (اقرب الموارد). بسیاری ستور. (ناظم الاطباء)
منسوب به نمک: نمک زده نمکدار، با ملاحتملیح (بیشتر در مورد زنان و دختران و کودکان بکار رود)
حلقه زدن گروهی به جهت منع حیوانات شکاری ازخروج ازمحوطه ای معین تاشکارشاه یاامیران آسان باشدجرگه
((نَ کَ یا کِ))
فرهنگ فارسی معین
حلقه زدن گروهی به جهت منع حیوانات شکاری از خروج از محوطه ای معین تا شکار شاه یا امیران آسان باشد، جرگه
