- نمدپاره
پاره ای از نمد، نمد کهنه و پاره
معنی نمدپاره - جستجوی لغت در جدول جو
- نمدپاره (نَ مَ رَ / رِ)
قطعه ای از نمد. (ناظم الاطباء) :
یکی زیغ دیدم فکنده در او
نمدپارۀ ترکمانی سیاه.
معروفی.
، نمد فرسوده و پاره شده. (ناظم الاطباء).
- نمدپاره پوش، نمدپوش. ژنده پوش:
چو دید اردبیلی نمدپاره پوش
کمان در زه آورد وزه را به گوش.
سعدی
یکی زیغ دیدم فکنده در او
نمدپارۀ ترکمانی سیاه.
معروفی.
، نمد فرسوده و پاره شده. (ناظم الاطباء).
- نمدپاره پوش، نمدپوش. ژنده پوش:
چو دید اردبیلی نمدپاره پوش
کمان در زه آورد وزه را به گوش.
سعدی
- نمدپاره
پاره وتکه ای ازنمد، نمد پاره و کهنه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پارچۀ زرد رنگی که یهودیان برای امتیاز از مسلمانان و بازشناخته شدن، بر روی شانۀ لباس خود می دوخته اند، جهودانه، برای مثال گردون یهودیانه به کتف کبود خویش / آن زردپاره بین که چه پیدا برافکند (خاقانی - ۱۳۳)
(صَ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
پاره پاره. بسیار چاک خورده:
غیرت حق بود با حق چاره نیست
کو دلی کز حکم حق صدپاره نیست.
مولوی.
این خرقۀ صدپارۀ ما دوختنی نیست.
حافظ
غیرت حق بود با حق چاره نیست
کو دلی کز حکم حق صدپاره نیست.
مولوی.
این خرقۀ صدپارۀ ما دوختنی نیست.
حافظ
(نَ / نِ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
قطعه ای از نی. تکه ای نی:
نی پاره ای به دست و سواری کنم بر او
چون طفل کو بر اسب کدویین سوار کرد.
خاقانی
نی پاره ای به دست و سواری کنم بر او
چون طفل کو بر اسب کدویین سوار کرد.
خاقانی
(غُ بو بَ)
لغت نامه دهخدا
فصیح بودن کلام، جودت کلام، غرابت کلام. غامض و خفی شدن سخن. (از المنجد) (از اقرب الموارد)
(خُ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
قنباره. غنباره. چیزی است هاون مانند سرگشاده که کولی (کذا) مجوف در آن نهند و پر از آهن ریزه نمایند و بقلعه یا که شهر اندازند آن کولی بلند شود و بزمین رسد فرورود و بعد از لحظه برآید و بپاشد. (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی). قسمی توپ با لولۀ کوتاه که پیاده نظام حمل می کند و با آن اشیانۀ مسلسل حریف را از مقابل برمی دارد. (یادداشت بخط مؤلف) ، گلوله ای که در خمپاره بکار می رود، قسمی آتش بازی که چون گلوله به هوا شود و آنجا بترکد و بیشتر برنگهای مختلف. (یادداشت بخط مؤلف)
(مُ رَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از دلو و آن پوست است که گرد دوخته از آن آب کش نمایند. (از منتهی الارب). پوست عمل آورده ای که به صورت ظرف مدوری سازند و بدان آب کشند. (از اقرب الموارد) ، ازار موشی. (اقرب الموارد). ازار منقش. (منتهی الارب). ازار زردوزی شده و منقش. (ناظم الاطباء)
قسمی توپ با لوله کوتاه که پیاده نظام حمل میکند و با آن آشیانه مسلسل حریف مقابل را بر می دارد
((~. ~رَ یا رِ))
فرهنگ فارسی معین
پارچه ای زردرنگ که یهودیان در قدیم برای بازشناختن از مسلمانان به جامه خود می دوختند
((خُ رِ))
فرهنگ فارسی معین
نوعی گلوله که به وسیله خمپاره انداز پرتاب شود، گلوله ای که جهت آتش بازی سازند و در هوا منفجر گردد و به چند رنگ درآید
گلوله بزرگ، گلوله توپ
رطوبت دار، مرطوب، نمسار، نمناک، نمور
نام مرتعی در پرتاس سوادکوه