معنی نغافلی - جستجوی لغت در جدول جو

نغافلی

فرهنگ گویش مازندرانی

نازلی

(دخترانه)

دارای ناز و عشوه، پر عشوه، پرناز، ناز (فارسی) + لی (ترکی)، نام یکی از شهرهای ترکیه

فرهنگ نامهای ایرانی

نوافل

جمع واژۀ نافله، نماز مستحبی که پس از نماز واجب خوانده می شود، عبادتی که واجب نباشد، عبادت غیر واجب، عطیه، بخشش، غنیمت

فرهنگ فارسی عمید

نافله

نماز مستحبی که پس از نماز واجب خوانده می شود، عبادتی که واجب نباشد، عبادت غیر واجب، عطیه، بخشش، غنیمت

فرهنگ فارسی عمید

تغافل

خود را به غفلت زدن، خود را غافل وانمود کردن، چشم پوشی کردن و نادیده انگاشتن و اظهار بی خبری کردن، غفلت ورزیدن

فرهنگ فارسی عمید

ناغافل

(فِ)

در تداول عوام، ناگهان. بی خبر. غفله. بغته. بناگاه. بی مقدمه: ناغافل به سراغ من آمد

لغت نامه دهخدا

نااصلی

(اَ)

بداصلی و بدنژادی، نانجیبی. فرومایگی

لغت نامه دهخدا

نااهلی

(اَ)

نااهل بودن. اهلیت نداشتن. بی لیاقتی و ناسزاواری. نداشتن شایستگی، ناخلف بودن، ناکسی. فرومایگی: و اگر دیگری چون رضا (ع) با دیگری بسازد و صلحی کند... آن را بمداهنه وبی حمیتی و نااهلی منسوب سازد. (کتاب النقض ص 365).
گفت هیهات خون خود خوردی
این چه نااهلیست و نامردی.
سعدی (هزلیات).
رجوع به نااهل شود

لغت نامه دهخدا

نواقلی

(نَ قِ)

منسوب به نواقل است. رجوع به نواقل شود، ادارۀ نواقلی، ادارۀ طرق. ادارۀ راه. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

مغازلی

(مَ زِ لی ی / مَ زِ)

منسوب است به مغازل که عمل و معاملۀ دوکها باشد. (از الانساب سمعانی)

لغت نامه دهخدا

نغابیل

(نَ)

جمع واژۀ نغبول. رجوع به نغبول شود

لغت نامه دهخدا

غافلی

(فِ)

غافل بودن. مانند غافلان گذراندن:
بعد از این روی در بهی دارم
دل ز هر غافلی تهی دارم.
نظامی.
نبردم بسر عمر درغافلی
مگر در هنرمندی و عاقلی.
نظامی.
بدین غافلی می گذاریم روز
که در ما زنند آتش رخت سوز.
نظامی.
پیشتر از مرتبۀ غافلی
غافلیی بود، خوشا غافلی.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نازلی

ماهی روغن

معنی نغافلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما