- نصیحت
پند، اندرز
معنی نصیحت - جستجوی لغت در جدول جو
- نصیحت
خیرخواهی، موعظت، پند بی آمیغ
- نصیحت ((نَ حَ))
پند، اندرز، جمع نصایح
- نصیحت
پند، اندرز، سفارش
- نصیحت
اندرز، پند، تذکیر، توصیه، سفارش، موعظه، وصیت، وعظ
- نصیحت
تذکّر، مشاوره
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ سَ)
لغت نامه دهخدا
نصیحت گو. رجوع به نصیحت گو شود:
نصیحت گوی را از ما بگو ای خواجه دم درکش
که سیل از سر گذشت آن را که می ترسانی از باران.
سعدی
نصیحت گوی را از ما بگو ای خواجه دم درکش
که سیل از سر گذشت آن را که می ترسانی از باران.
سعدی
(نَ حَ گَ)
لغت نامه دهخدا
اندرزگر. (یادداشت مؤلف). پنددهنده. اندرزکننده. آگاه سازنده. (ناظم الاطباء). ناصح. نصیح. مشفق خیرخواه که به خیرخواهی پند دهد و به صواب رهنمائی کند: یک روز گرم گاه به خانه اندر نشسته بود (قابیل) ابلیس بیامد بر شبه یک فرشته... گفت من فرشته ام از آسمان آمده ام تا ترا نصیحت گر باشم و در کار تو تدبیر کنم. (ترجمه طبری بلعمی).
بداندیش او به جان، بدی خواه او به تن
نکوخواه او ز یسر، نصیحتگر از یسار.
فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 146).
پژوهندۀ رای شاه عجم
نصیحتگر شهریار زمن.
فرخی.
با تو برون از تو درون پروری است
گوش ترا نیک نصیحتگری است.
نظامی.
نصیحت گری لومش آغاز کرد
که خود را بکشتی در این آب سرد.
سعدی.
به نصیحت گر دل شیفته می باید گفت
برو ای خواجه که این درد به درمان نرود.
سعدی.
پریشیده عقل و پراکنده گوش
ز قول نصیحت گر آگنده گوش.
سعدی
بداندیش او به جان، بدی خواه او به تن
نکوخواه او ز یسر، نصیحتگر از یسار.
فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 146).
پژوهندۀ رای شاه عجم
نصیحتگر شهریار زمن.
فرخی.
با تو برون از تو درون پروری است
گوش ترا نیک نصیحتگری است.
نظامی.
نصیحت گری لومش آغاز کرد
که خود را بکشتی در این آب سرد.
سعدی.
به نصیحت گر دل شیفته می باید گفت
برو ای خواجه که این درد به درمان نرود.
سعدی.
پریشیده عقل و پراکنده گوش
ز قول نصیحت گر آگنده گوش.
سعدی
(نَ)
لغت نامه دهخدا
ابن نهیک الکلابی، از شعرای عرب است و در حدود سال 150 هجری قمری درگذشت، در الاغانی قصیدتی از او نقل شده که مطلعش این است:
ألا من لقلب فی الحجاز قسیمه
منه بأکناف الحجاز قسیم.
(از الاعلام زرکلی ج 8 ص 356).
و نیز رجوع به الاغانی چ ساسی ج 12 ص 33 شود
ألا من لقلب فی الحجاز قسیمه
منه بأکناف الحجاز قسیم.
(از الاعلام زرکلی ج 8 ص 356).
و نیز رجوع به الاغانی چ ساسی ج 12 ص 33 شود
(نَ)
لغت نامه دهخدا
پنددهنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ناصح. (مهذب الاسماء) (متن اللغه) (اقرب الموارد) (المنجد). نیکخواه. (دهار). نصیحت کننده. (فرهنگ خطی). ج، نصحاء
آن که گوش به نصیحت می دهد و می شنود و می پذیرد آن را. (ناظم الاطباء). نصیحت شنو. حرف گوش کن. سخن شنو:
با دوستان مضایقه در عمر و مال نیست
صد جان فدای یار نصیحت نیوش کن.
حافظ
با دوستان مضایقه در عمر و مال نیست
صد جان فدای یار نصیحت نیوش کن.
حافظ
(نَ حَ مَ / مِ)
لغت نامه دهخدا
پندنامه. اندرزنامه. کتابی که در آن پند و موعظه و راهنمائی های زندگی باشد: این نصیحت نامه و این کتاب مبارک شریف را بر چهل و چهار باب نهادم. (منتخب قابوسنامه ص 6).
نصیحت نامه ای همچون بهاری
گل دل کاندر آنجا نیست خاری.
ناصرخسرو
نصیحت نامه ای همچون بهاری
گل دل کاندر آنجا نیست خاری.
ناصرخسرو
نصیحت نشنو. مقابل نصیحت پذیر. رجوع به نصیحت پذیر شود
پند گفتن آونیدن پند دادن اندرز گفتن: خلیفه... نصیحت ایشان کرده که با بندگان خدا گستاخ نباشید
پند پذیر آنکه پند و اندرز را قبول کند نصیحت شنو: از یاران مشفق و... آزموده نصیحت پذیرنده باش خ
آنکه پند و اندرز را قبول کند نصیحت شنو: از یاران مشفق و... آزموده نصیحت پذیرنده باش خ
پنددادن پند دادن اندرز گفتن: خلیفه... نصیحت ایشان کرده که با بندگان خدا گستاخ نباشید
پند نیوش پند شنو نصیحت شنو: نقاب تعامی بر دیده عاقبت بین بستند و سیماب تصامم (تصام) در گوش نصیحت نیوش ریختند
پند دادن اندرز گفتن: خلیفه... نصیحت ایشان کرده که با بندگان خدا گستاخ نباشید
آنکه نصیحت دهد اندرز گو: چون رباعیش بمیدان فصاحت سرشد خضر گویی که نصیحتگر اسکندر شد، (گل کشتی. توبا. 403)
توصیه کردن، نصیحت کردن