معنی نزوع در لغت نامه دهخدا

مشتاق چیزی. (از منتهی الارب). مشتاق به چیزی. (از ناظم الاطباء). آنکه آرزومند و مشتاق وطن خویش است. (از المنجد)، فلاه نزوع، بعیده. (المنجد) (اقرب الموارد)، چاه نزدیک تک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بئر نزوع، قریبهالقعر. (المنجد) (اقرب الموارد)، چاه که آبش به دست کشند. نزیع. (مهذب الاسماء). ج، نِزاع، نُزُع

معنی نزوع در لغت نامه دهخدا

آرزومند گشتن. (زوزنی). آرزومند گردیدن و مشتاق شدن به کسی. (از منتهی الارب). آرزومند گردیدن به سوی اهل خود و مشتاق گردیدن. (آنندراج). مشتاق شدن به سوی اهل خود. (از المنجد). نزاع. نزاعه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)، کشیده شدن. (زوزنی)، خواهانی کردن: نزعته نفسه، خواهانی آن کرد. (از منتهی الارب)، رفتن. (از منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به نزاع شود، دور شدن. (تاج المصادر بیهقی)، یک تک رفتن اسب. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، به پایان کار رسیدن. پرداختن از کاری. (از منتهی الارب) (از آنندراج). کفایت کردن و پایان دادن کاری را. (از المنجد) (از اقرب الموارد)، بازایستادن. (زوزنی)، بازگشتن. (یادداشت مؤلف)، به پدر خود مانستن. (آنندراج) (منتهی الارب) (المنجد) (از اقرب الموارد)، کشیدن کمان را: نَزَع َ فی القوس، کشید کمان را، آب کشیدن به دلو: نَزَع َ الدلو، آب کشیدن بدان. (منتهی الارب)

معنی نزوع در فرهنگ لغت هوشیار

آرزومند گشتن، مشتاق شدن، کشیده شدن

معنی نزوع در فرهنگ فارسی معین

مشتاق شدن، آرزومند گردیدن

معنی نزوع - جستجوی لغت در جدول جو

نزوع

لغت نامه دهخدا

نزوع

لغت نامه دهخدا

نزوع

فرهنگ لغت هوشیار

نزوع

فرهنگ فارسی معین

جزوع

ناشکیبا، بی تاب

فرهنگ فارسی عمید

نزاع

جدال، ستیزه، گفتگو و کشمکش، مجادله، بگو مگو، آرزومندی، مشتاقی

فرهنگ فارسی عمید

نقوع

آنچه در آب بخیسانند، آب گوارا و سرد

فرهنگ فارسی عمید

نزول

مقابل صعود، فرود آمدن، پایین آمدن، نازل شدن (قرآن)، کم شدن، تنزّل، کنایه از ربح و سود پول، ربا

فرهنگ فارسی عمید

منزوع

(مَ)

برکشیده شده از جای و برکنده شده. (آنندراج). از بیخ برکنده و از جای خود برکشیده. برکنده شده. غارت شده. (ناظم الاطباء).
- زبیب منزوع العجم، کشمش دانه بیرون کرده. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- منزوع الرغوه، کف زده. کف گرفته. (یادداشت مرحوم دهخدا).
، برکنده شده و غارت شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا