معنی نریوسنگ - جستجوی لغت در جدول جو

نریوسنگ

لغت نامه دهخدا

گریسنگ

گودال، مغاک

فرهنگ فارسی عمید

نیروسنج

میزان القوه، دینامومتر

فرهنگ فارسی عمید

نرسنگ

عدس، گیاهی بوته ای از خانوادۀ باقلا با گل های سفید رنگ و برگ های باریک که دانۀ گرد و محدب این گیاه که مصرف خوراکی دارد، دانچه، انژه، مژو، نسک، نرسک، مرجو، مرجمک، بنوسرخ

فرهنگ فارسی عمید

غریاسنگ

(غَرْ سَ)

غرماسنگ. نان تنک در روغن بریان کرده. (برهان قاطع) (آنندراج). نان تنک به روغن در جوشانیده بود. (فرهنگ اسدی) :
گر من به مثل سنگم با تو غریاسنگم
ور زآنکه تو چون آبی با خسته دلم ناری.
بوشکور (از فرهنگ اسدی).
رجوع به غرماسنگ شود

لغت نامه دهخدا

نیروسنج

(سَ)

میزان القوه. (لغات فرهنگستان). اسبابی که برای ارزشیابی یا اندازه گیری نیروها به کار می رود. (فرهنگ اصطلاحات علمی)

لغت نامه دهخدا

کریسنگ

(کُ سَ)

کوه و مغاک را گویند. (جهانگیری). رجوع به کریشنگ و کریج شود، آواز بلبل و بانگی که قلندران بیکبار کشند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گریسنگ

(گُسَ)

آواز بلبل، بانگ که قلندران و معرکه گیران به یک بار کشند. (برهان) (آنندراج)