نام نوایی از موسیقی. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ظاهراً مصحف نخچیرگان است، چه در الحان باربدی مذکور در خسرو و شیرین نظامی نخچیرگاو نیامده اما گنج گاو آمده است. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین)
نام نوایی از موسیقی. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج). ظاهراً مصحف نخچیرگان است، چه در الحان باربدی مذکور در خسرو و شیرین نظامی نخچیرگاو نیامده اما گنج گاو آمده است. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین)
جمع واژۀ نخچیر. (از آنندراج)، {{اسم خاص}} خسرو پرویز که دارالملک در کورۀ خسروخره و مدین داشته شهری در آن حدود بساخت و در آن قصری از سنگ سیاه قریب یکصد ذرع ارتفاع (بساخت) که در آن چنان حجاری کرده بودند که درز بر سنگ ها دریافته نمی شود و هر کس گمان می برد که یکپارچه سنگ است که در آن طاق و ایوان و رواقهای متعدد ساخته اند، و در آن حوالی باغی بنیاد نهاد که یکهزار درخت انگور غرس شده بود و آن را کرمستان یعنی انگورستان نام کرده بود که مرکب از پارسی و تازی است وبه قدر دو فرسنگ در دو فرسنگ باغ وحشی بعد از هفت سال مواظبت آباد نمود که هر گونه شکاری در آن ممکن بودی و به آسانی شکار نمودی. روزی در آن شکارگاه با شیرین و باربد شکار و جشنی کرد و صوت موسوم به نخچیران در آن روز اختراع باربد بود و باربد مورد انعام و اکرام گردید، و آن شهر اکنون مشهور به کرمانشاهان است که شاهان در آن روز در آنجا حضور یافتند. (انجمن آرا از معجم البلدان) (آنندراج). رجوع به نخچیرگان شود
جَمعِ واژۀ نخچیر. (از آنندراج)، {{اِسمِ خاص}} خسرو پرویز که دارالملک در کورۀ خسروخره و مدین داشته شهری در آن حدود بساخت و در آن قصری از سنگ سیاه قریب یکصد ذرع ارتفاع (بساخت) که در آن چنان حجاری کرده بودند که درز بر سنگ ها دریافته نمی شود و هر کس گمان می برد که یکپارچه سنگ است که در آن طاق و ایوان و رواقهای متعدد ساخته اند، و در آن حوالی باغی بنیاد نهاد که یکهزار درخت انگور غرس شده بود و آن را کرمستان یعنی انگورستان نام کرده بود که مرکب از پارسی و تازی است وبه قدر دو فرسنگ در دو فرسنگ باغ وحشی بعد از هفت سال مواظبت آباد نمود که هر گونه شکاری در آن ممکن بودی و به آسانی شکار نمودی. روزی در آن شکارگاه با شیرین و باربد شکار و جشنی کرد و صوت موسوم به نخچیران در آن روز اختراع باربد بود و باربد مورد انعام و اکرام گردید، و آن شهر اکنون مشهور به کرمانشاهان است که شاهان در آن روز در آنجا حضور یافتند. (انجمن آرا از معجم البلدان) (آنندراج). رجوع به نخچیرگان شود
شکارگاه. صیدگاه. نخچیرگاه. نخجیرگاه: چو بگذشت نیمی ز روز دراز سپهبد ز نخچیرگه گشت باز. فردوسی. دگر هفته با لشکر سرفراز به نخچیرگه رفت با یوز و باز. فردوسی. همی بود بهمن به زاولستان به نخچیرگه با می و گلستان. فردوسی. یوز زآن فخر که شد در خور نخچیرگهش بعد از این کبر پلنگان بود اندر سر او. ادیب صابر. گفت فرمان تو راست کار بساز تا ز نخچیرگه من آیم باز. نظامی. به نخچیرگه شیر کردی شکار ز گور و گوزنش نرفتی شمار. نظامی
شکارگاه. صیدگاه. نخچیرگاه. نخجیرگاه: چو بگذشت نیمی ز روز دراز سپهبد ز نخچیرگه گشت باز. فردوسی. دگر هفته با لشکر سرفراز به نخچیرگه رفت با یوز و باز. فردوسی. همی بود بهمن به زاولستان به نخچیرگه با می و گلستان. فردوسی. یوز زآن فخر که شد در خور نخچیرگهش بعد از این کبر پلنگان بود اندر سر او. ادیب صابر. گفت فرمان تو راست کار بساز تا ز نخچیرگه من آیم باز. نظامی. به نخچیرگه شیر کردی شکار ز گور و گوزنش نرفتی شمار. نظامی
نخچیرانگیز. (لغت فرس اسدی). فرهنگ نویسان بعد از اسدی مقصود از لفظ ’نخچیرانگیز’ را ’شکاری’ فهمیدند، لیکن ظاهر لفظ کسی است که شکار را به طرف شکاری میراند چنانچه در شکار جرگۀ پادشاهان و بزرگان می کنند، جمعی شکارها را به طرف ایشان میرانند. لفظ ’وال’ که متصل به نخچیر شده هندی است که ظاهراً در زمان محمود غزنوی به ایران آمده، مثلاً در کلمه کوتوال. (از فرهنگ نظام). و ممکن است مصحف نخچیروان باشد. کردی: نچیروان (شکارچی) ، نچروان. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین) ، مرد شکاری. شکارانداز. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). شکارکننده. (از آنندراج)
نخچیرانگیز. (لغت فرس اسدی). فرهنگ نویسان ِ بعد از اسدی مقصود از لفظ ’نخچیرانگیز’ را ’شکاری’ فهمیدند، لیکن ظاهر لفظ کسی است که شکار را به طرف شکاری میراند چنانچه در شکار جرگۀ پادشاهان و بزرگان می کنند، جمعی شکارها را به طرف ایشان میرانند. لفظ ’وال’ که متصل به نخچیر شده هندی است که ظاهراً در زمان محمود غزنوی به ایران آمده، مثلاً در کلمه کوتوال. (از فرهنگ نظام). و ممکن است مصحف نخچیروان باشد. کردی: نچیروان (شکارچی) ، نچروان. (از حاشیۀ برهان قاطع چ معین) ، مرد شکاری. شکارانداز. (برهان قاطع) (از ناظم الاطباء). شکارکننده. (از آنندراج)
نام نوائی است از موسیقی که باربد مصنف آن است. (از جهانگیری). نام لحن آخر است از جملۀ سی لحن باربد، و آن را نخچیرگانی هم خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج). نام لحن بیست وهفتم است از الحان باربد. (حاشیۀ برهان قاطع معین). و نیز رجوع به مجلۀ موسیقی سال 2 شمارۀ 2 ص 3 و 4 شود: چو بر نخچیرگان تدبیر کردی بسی چون زهره را زنجیر کردی. نظامی. ، نام نوائی است از موسیقی. (از برهان قاطع) (آنندراج)
نام نوائی است از موسیقی که باربد مصنف آن است. (از جهانگیری). نام لحن آخر است از جملۀ سی لحن باربد، و آن را نخچیرگانی هم خوانند. (برهان قاطع) (آنندراج). نام لحن بیست وهفتم است از الحان باربد. (حاشیۀ برهان قاطع معین). و نیز رجوع به مجلۀ موسیقی سال 2 شمارۀ 2 ص 3 و 4 شود: چو بر نخچیرگان تدبیر کردی بسی چون زهره را زنجیر کردی. نظامی. ، نام نوائی است از موسیقی. (از برهان قاطع) (آنندراج)
شکارگاه. (از ناظم الاطباء). صیدگاه. نخچیرگه: چو پیران ویسه ز نخچیرگاه بیامد بدیدش تهمتن به راه. فردوسی. بخفت آن شب و بامداد پگاه بیامد سوی دشت نخچیرگاه. فردوسی. به شهر اندر آمد ز نخچیرگاه از آن کار نگشاد لب بر سپاه. فردوسی. به دشت و کوه ارمن چند گاهی بجویم خوشترین نخچیرگاهی. (ویس و رامین). به نخچیرگاه و صف رزم و کین نکرد از برش دور گامی زمین. اسدی. به جائی که رفتی برون با سپاه به رزم ار به بزم ار به نخچیرگاه. اسدی. سنانش از جهان کرده نخچیرگاه کمانش از کمین بسته بر چرخ راه. اسدی. و نخچیرگاه این سرای سپنجی است و نخچیر تو نیکی کردن است. (قابوسنامه). پس قضاءایزدی چنان بود که بهرام روزی در نخچیرگاه از دنبال خرگوری می دوانید و در پارۀ زمین شوره آبی تنگ ایستاده بود. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 82). و هواء آن سردسیر خوش است و نخچیرگاه است و آب آن رود آبی خوشگوار. (فارسنامه ص 123). و نخچیرگاه است و هم آبادان است. (فارسنامه ص 125). چو سلطان شود سوی نخچیرگاه دری رفته بیند فروشسته راه. نظامی. پریزاد پری رخ گفت ماهی به بازی بود در نخچیرگاهی. نظامی. چو مژگان خار بر دل میکند هر خار صحرایش زیارت کرده ام نخچیرگاه خوش نگاهان را. ناصرعلی (از آنندراج)
شکارگاه. (از ناظم الاطباء). صیدگاه. نخچیرگه: چو پیران ویسه ز نخچیرگاه بیامد بدیدش تهمتن به راه. فردوسی. بخفت آن شب و بامداد پگاه بیامد سوی دشت نخچیرگاه. فردوسی. به شهر اندر آمد ز نخچیرگاه از آن کار نگشاد لب بر سپاه. فردوسی. به دشت و کوه ارمن چند گاهی بجویم خوشترین نخچیرگاهی. (ویس و رامین). به نخچیرگاه و صف رزم و کین نکرد از برش دور گامی زمین. اسدی. به جائی که رفتی برون با سپاه به رزم ار به بزم ار به نخچیرگاه. اسدی. سنانْش از جهان کرده نخچیرگاه کمانْش از کمین بسته بر چرخ راه. اسدی. و نخچیرگاه این سرای سپنجی است و نخچیر تو نیکی کردن است. (قابوسنامه). پس قضاءایزدی چنان بود که بهرام روزی در نخچیرگاه از دنبال خرگوری می دوانید و در پارۀ زمین شوره آبی تنگ ایستاده بود. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 82). و هواء آن سردسیر خوش است و نخچیرگاه است و آب آن رود آبی خوشگوار. (فارسنامه ص 123). و نخچیرگاه است و هم آبادان است. (فارسنامه ص 125). چو سلطان شود سوی نخچیرگاه دری رفته بیند فروشسته راه. نظامی. پریزاد پری رخ گفت ماهی به بازی بود در نخچیرگاهی. نظامی. چو مژگان خار بر دل میکند هر خار صحرایش زیارت کرده ام نخچیرگاه خوش نگاهان را. ناصرعلی (از آنندراج)
کسی که شکاررابطرف صیادمیراندچنانکه در شکارجرگه پادشاهان وبزرگان معمول است شکارانگیز: نخچیروالان این ملک را شاگردباشدفزون زبهرام. (فرخی د. 223 صحاح الفرس 211 رشیدی)
کسی که شکاررابطرف صیادمیراندچنانکه در شکارجرگه پادشاهان وبزرگان معمول است شکارانگیز: نخچیروالان این ملک را شاگردباشدفزون زبهرام. (فرخی د. 223 صحاح الفرس 211 رشیدی)