معنی نخع در لغت نامه دهخدا

روان شدن آب در چوب و درآمدن در آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی نخع در لغت نامه دهخدا

جَمعِ واژۀ نخاع. رجوع به نخاع شود

معنی نخع در لغت نامه دهخدا

قبیله ای است به یمن از اولاد نخع حبیب بن عمرو بن عله بن جلدبن مالک... (از منتهی الارب)

معنی نخع - جستجوی لغت در جدول جو

نخع

لغت نامه دهخدا

نخع

لغت نامه دهخدا

نخع

لغت نامه دهخدا

نخج

گیاهی که از آن جارو درست می کنند، جارو، حربۀ نوک تیز، سیخ

فرهنگ فارسی عمید

نخاع

مادۀ چرب و نرم و سفید رنگ که به شکل طناب میان ستون فقرات جا دارد، مغز حرام، مغز تیره

فرهنگ فارسی عمید

نبع

بیرون آمدن آب از زمین، جوشیدن آب از چشمه

فرهنگ فارسی عمید

نوع

صنف، شکل، صورت، در علم زیست شناسی گونه، در علم منطق کلی ای که بر افرادی که حقیقت یکسان دارند اطلاق می شود و اخص از جنس است
نوع بشر: انسان

فرهنگ فارسی عمید

نزع

کندن چیزی از جایی، جان کندن، جان دادن

فرهنگ فارسی عمید

نخعی

(نَ خَ)

منسوب به قبیلۀ نخع. رجوع به نخع شود

لغت نامه دهخدا

نخعی

(نَ خَ)

علقمه بن قیس بن عبدالله بن مالک، مکنی به ابوشبل. فقیه تابعی و محدث و از اصحاب امیرالمؤمنین علی است. وی به سال 62 هجری قمری در کوفه درگذشت. (از ریحانهالادب ج 4 ص 181 از کنی و القاب قمی ج 3 ص 203) (لغات تاریخیه و جغرافیه ج 7 ص 78). تابعی محدث به شخصیتی اطلاق می شود که هم در طبقه تابعین قرار می گیرد و هم به روایت حدیث مشغول بوده است. این افراد نقش بی بدیلی در حفظ سنت اسلامی دارند، چرا که مستقیماً از صحابه، حدیث آموخته اند. محدثان تابعی همچون سعید بن مسیب و عکرمه از برجسته ترین راویان تاریخ اسلام هستند که روایت های آنان در معتبرترین منابع حدیثی ثبت شده است.
اسود بن یزید. از اکابر زهاد و فقهای عامه است و به روایت ابن ابی الحدید وی در آخر عمر از محبت حضرت امیرالمؤمنین علی منحرف گشت و به سال 74 یا 75 هجری قمری درگذشت. (از ریحانهالادب از لغات تاریخیه و جغرافیه ج 7 ص 78 و کتب رجال)

لغت نامه دهخدا

نخعی

(خَ صی ی)

ازطوایف کرمان و بلوچستان و مرکب از دویست خانوار است، در راور اقامت کرده اند، سردسیر و گرمسیر ندارند، زبانشان فارسی است. (از جغرافیای سیاسی کیهان ص 94)
کمیل بن زیاد بن سهل بن هیثم. رجوع به کمیل بن زیاد و نیز رجوع به ریحانهالادب ج 4 ص 181 و مجمعالبحرین و روضات الجنات ص 537 و مجالس المؤمنین ص 123 شود

لغت نامه دهخدا

انخع

(اَ خَ)

خوارتر و مقهورتر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). اذل و اقهر و اقتل. (از اقرب الموارد). الحدیث: ان انخع الاسماء عنداﷲ عزوجل ان یسمی الرجل باسم ملک الاملاک، ای اذلها و اقهرها و اقتلها لصاحبه. (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تنخع

(تَ دَ دُ)

آب بینی انداختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، همه آب ریختن ابر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منخع

(مَ خَ)

بند مهرۀ بن گردن نزدیک سر. (منتهی الارب) (آنندراج). مفصل اولین فقرۀ گردن با سر. (ناظم الاطباء). مفصل اولین فقرۀ بین گردن و سر از درون. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نخعی کوفی

(نَ خَ)

شریک بن عبدالله کوفی، مکنی به ابوعبدالله. از احفاد مالک بن نخع و از فقها و محدثان صدر اسلام است. وی به سال 95 یا 75 هجری قمری در بخارا تولد یافت و در دوران خلافت منصور عباسی به قضاوت کوفه و سپس اهواز منصوب گشت و به سال 177 یا 178 هجری قمری در کوفه وفات یافت. وی از مخالفان بنی امیه و محبان خاندان علی بود. (از ریحانهالادب ج 4 ص 181 از تنقیح المقال و روضات الجنات ص 244 و تاریخ بغداد ج 9 ص 279). و نیز رجوع به ریحانهالادب شود

لغت نامه دهخدا

نخاع

مهره پشت، حرام مغز

معنی نخع - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما