معنی نجمی - جستجوی لغت در جدول جو

نجمی

لغت نامه دهخدا

نجمه

(دخترانه)

مؤنث نجم، ستاره

فرهنگ نامهای ایرانی

نامی

(پسرانه)

منسوب به نام، مشهور، معروف

فرهنگ نامهای ایرانی

نجمه

ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، کوکب، ستار، اختر، تارا، جرم، نیّر، کوکبه، استاره، نجم

فرهنگ فارسی عمید

نرمی

نرم بودن، کنایه از لطف و مهربانی، برای مثال اگر نادان به وحشت سخت گوید / خردمندش به نرمی دل بجوید (سعدی - ۱۲۹)

فرهنگ فارسی عمید

عجمی

کسی که عرب نباشد، کنایه از نادان، غافل

فرهنگ فارسی عمید

نامی

نامور، نام آور، نامدار، بنام، مشهور
محبوب
نمو کننده، رشد کننده، روینده

فرهنگ فارسی عمید

پنجمی

(پَ جُ)

پنجمین. پنجم. عدد ترتیبی بعد از چهارم و قبل از ششم. خامس

لغت نامه دهخدا

منجمی

(مُ نَجْ جِ)

حالت و شغل منجم. ستاره شناسی. اخترشناسی. اخترشماری و پیشگویی حوادث از حرکت ستارگان و سیارات:
چون روی ناوری به سوی آسمان دین
کت گفت آن دروغ که کرد آن منجمی.
ناصرخسرو.
دبیری و شاعری از فروع علم منطق است و منجمی از فروع علم ریاضی. (چهارمقاله ص 19). ابوریحان بیرونی... بگوید که مرد، نام منجمی را سزاوار نشود تا در چهار علم، او را غزارتی نباشد. (چهارمقاله ص 87). رجوع به منجم شود.
- منجمی کردن،پیشگویی کردن. از مغیبات آگهی دادن. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) : گندپیران به جو منجمی کنندو فال گیرند و از نیک و بد خبر گویند. (نوروزنامه، یادداشت ایضاً)

لغت نامه دهخدا

نجمه

گیاه بی ساغ، یک ستاره (در فرهنگ معین این واژه نیز چون نجم با گز مازک برابر آمده) ستاره اخترنجم، گزمازج طرفا

فرهنگ لغت هوشیار

نهمی

عدد ترتیبی برای نهم: نهمین

فرهنگ لغت هوشیار

نجدی

نجدی در فارسی وابسته به نجد منسوب به نجد: ساکن نجد

فرهنگ لغت هوشیار

نجسی

در تازی نیامده ریمنکی چرکینی ریمناکی پلیدی

فرهنگ لغت هوشیار

پنجمی

پنجم پنجمین

فرهنگ لغت هوشیار

نجفی

منسوب به نجف اهل نجف

فرهنگ لغت هوشیار

نجومی

اختری، اختر مار منسوب به نجوم: مربوط بعلم نجوم: ساعت نجومی، منجم اخترشناس: زرومی وهندی وازپارسی نجومی دگرمردم هندسی... (شا. لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

نرمی

نرم بودن، یانرمی گوش. نرمه گوش، مهربانی لطف. یابه نرمی. بامهربانی: اگرنادان بوحشت سخت گوید خردمندش بنرمی دل بجوید. (گلستان. قر. 127)

فرهنگ لغت هوشیار

نامی

نامدار، نام آور

فرهنگ لغت هوشیار

عجمی

دانا جزتازی هرچند که کند زبان نباشد، کاهیده (اعجمی) کند زبان منسوب به عجم غیر عرب (مطلقا)، ایرانی (خصوصا)، بیخبر غافل

فرهنگ لغت هوشیار

نجوی

نجوا در فارسی راز و نیاز، دندش دندنه شرفاک (این واژه در صحاح الفرس برابر با آواز پای مردم آمده و گواه این سروده ابوشکوراست توانگر به نزدیک زن خفته بود زن از خواب شرفاک مردم شنود. در برداشت برهان این واژه که شرفاک نیز خوانده می شود برابر است با: هر صدای آهسته عموما و صدای پای مردم خصوصا)، راز، همراز، ماده خر سرگوشی زیرگوشی، نهفتن آفات ازاطلاع غیر

فرهنگ لغت هوشیار