معنی ناگرویدگی - جستجوی لغت در جدول جو

ناآزموده کاری. نابالغی. (آنندراج). ناتمامی. کامل نشدگی. (ناظم الاطباء). صغر. اندک سالی. بی تجربگی. رسیده و کامل و بالغ نبودن، خامی. (آنندراج) (ناظم الاطباء). کالی. نارسی. ناپختگی

لغت نامه دهخدا

ناگرویده

(تَ / تِ)

کافر. منکر. (ناظم الاطباء). کسی که ایمان نیارد، یعنی کافر. (آنندراج). ناگرونده، نافرمان. سرکش، آنکه اعتماد نمی کند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ناگرویدن

(لَ بَ)

پیروی نکردن. از پی نرفتن. (ناظم الاطباء) ، کفر. (ترجمان القرآن). بی دین شدن. نگراییدن. (ناظم الاطباء). کفر. کفران. (دهار) (از منتهی الارب) ، انکارکردن، اعتماد نکردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

گرویدگی

(گِ رَ دَ / دِ)

عمل گرویدن. ایمان. رجوع به گرویدن شود

لغت نامه دهخدا