معنی ناپذیرفتنی در لغت نامه دهخدا

قبول نکردنی. غیرقابل قبول. باورنکردنی

معنی ناپذیرفتنی در فرهنگ لغت هوشیار

غیرقابل قبول، باور نکردنی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

(پَ رُ تَ)

نپذیرفتنی. نامقبول. غیرقابل قبول. نشنودنی. که قابل اطاعت کردن نیست

(فِ / فَ رِ تَ / تِ)

نامقبول. مردود. قبول نشده. مستجاب نشده. تصویب نشده:
عذرهای دگرم هست و نگویم زین بیش
ناپذیرفته بود عذر چو بسیاربود.
امیرمعزی

(پَ رُ تَ)

درخور پذیرفتن. قبول کردنی. قابل قبول، در اصطلاح بانک سندی که قابل قبول باشد

مردود، قبول نشده

در خور پذیرفتن قبول کردنی پذرفتنی، باور کردنی قابل قبول، سندی که قابل قبول باشد

غیرقابل قبول

قابل قبول، موجه

باورکردنی، پسندیده، قابل قبول، مطلوب، مقبول، موردپسند
متضاد: غیرقابل قبول، نپذیرفتنی