معنی نامقبول در لغت نامه دهخدا

مردود. ردشده. قبول ناشده. ناپذیرفته. غیرقابل قبول: دروغ به راست ماننده به که راست به دروغ ماننده که آن دروغ مقبول بود و آن راست نامقبول. (منتخب قابوسنامه ص 44). پس از راست گفتن نامقبول پرهیز کن. (منتخب قابوسنامه ص 44). چندین ترهات و هذیانات که مردود عقل و نامقبول خرد است ایراد کردم. (سندبادنامه ص 71). دست خذلان دامن او بگرفت تا معاذیر نامقبول و علت های بی معلول در میان نهاد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 341)، ناپسندیده. غیرمطبوع. مکروه. ناخوش. (ناظم الاطباء) : لاجرم در بزرگی نامقبول و نامطبوعند. (گلستان)

معنی نامقبول در فرهنگ لغت هوشیار

ناپذیرفته قبول نشده ناپذیرفته مردود: (چندین ترهات وهذیانات که مردودعقل ونامقبول خرد است ایراد کردم، {ناپسندیده مکروه

معنی نامقبول در فرهنگ واژه مترادف متضاد

مردود، ناپسند، ناپسندیده، ناشایسته، نامرضی، نامطلوب، نکوهیده، متضاد: پسندیده، مقبول

معنی نامقبول - جستجوی لغت در جدول جو

نامقبول

لغت نامه دهخدا

نامقبول

فرهنگ لغت هوشیار

نامقبول

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نامعقول

آنچه عقل آن را نپذیرد و ادارک نکند، آنچه به عقل درست نیاید، یاوه، بیهوده، بی قاعده

فرهنگ فارسی عمید

نامربوط

بی ربط، بی مناسبت، نامناسب

فرهنگ فارسی عمید

نامطبوع

آنچه طبع از آن نفرت داشته باشد، ناپسند، ناخوشایند

فرهنگ فارسی عمید

نامشمول

(مَ)

در تداول، غیرشامل. که شامل و دربردارندۀ چیزی نیست، غیرمشمول. مقابل مشمول. رجوع به مشمول شود

لغت نامه دهخدا

نامشغول

(مَ)

بی کار. بی شغل، غافل. بی خبر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نامسئول

(مَ)

غیرمسئول، خواسته ناشده. سؤال و درخواست ناشده

لغت نامه دهخدا

نامسبوق

(مَ)

بی سابقه. که مربوط به سابقه ای نیست، بی خبر. بی اطلاع. که از گذشتۀ امری خبر ندارد. که مطلع و محیط بر سوابق کاری نیست

لغت نامه دهخدا

نامحصول

(مَ)

به دست نیامده. تحصیل ناشده. حاصل نشده: هیچ مقصود مفقود نماند و هیچ مأمول نامحصول نگردد. (سندبادنامه ص 64)

لغت نامه دهخدا

نامرسول

(مَ)

فرستاده ناشده. ارسال ناشده. مقابل مرسول. رجوع به مرسول شود

لغت نامه دهخدا

نامربوط

(مَ)

بی ربط. بیهوده. نامناسب. بی مناسبت. (ناظم الاطباء). که بهم ربط ندارد: چون این حرکات نامضبوط و این هذیانات نامربوط از وی ظاهر گشت، گمان بردم که جنون بر دل وی مستولی شده. (سندبادنامه ص 86).
- سخنان نامربوط، سخنان شوریده و بی سروته.
، دشنام. هرزه. لایعنی.
- نامربوط گفتن، بی معنی و بیهوده گفتن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نامدبوغ

(مَ)

دباغی ناشده. مقابل مدبوغ

لغت نامه دهخدا

نامقبولی

(مَ)

مقبول نبودن. نامقبول بودن. رجوع به نامقبول شود

لغت نامه دهخدا

نامحلول

(مَ)

حل ناشده. در آب حل نشده، (اصطلاح شیمی) در اصطلاح شیمی، حل ناشدنی. که در آب حل نشود و ته نشین کند