معنی نافج در لغت نامه دهخدا

نعت فاعلی است از نَفج. (اقرب الموارد). رجوع به نفج شود، صوت نافج، آواز درشت سخت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). غلیظ جاف. (اقرب الموارد). غلیظ. (معجم متن اللغه). غلیظ مرتفع. (المنجد)

معنی نافج در فرهنگ لغت هوشیار

آوای کلفت پارسی تازی گشته نافه

معنی نافج - جستجوی لغت در جدول جو

نافج

لغت نامه دهخدا

نافج

فرهنگ لغت هوشیار

نافه

(دخترانه)

ماده ای با عطر نافذ و پایدار که زیر پوست شکم نوعی آهو به دست می آید

فرهنگ نامهای ایرانی

نافه

ناف مانند مانند ناف، در علم زیست شناسی کیسۀ کوچکی که زیر شکم آهوی مشک قرار دارد و مشک از آن خارج می شود، کنایه از ماده ای که در ناف آهوی مشک جمع می شود، مشک

فرهنگ فارسی عمید

نافذ

تاثیرگذار، دارای نفوذ، امر و فرمان مطاع، روا، نفوذ کننده، درگذرنده

فرهنگ فارسی عمید

نافی

نفی کننده، رد کننده، دور کننده

فرهنگ فارسی عمید

نافخ

دمنده، آنکه پف می کند و می دمد

فرهنگ فارسی عمید

نافر

نفرت دارنده، رمنده، غالب، چیره شونده

فرهنگ فارسی عمید

نافع

نفع رساننده، سودمند، سود کننده، از نام های باری تعالی

فرهنگ فارسی عمید

نافجه

(فِ جَ)

تأنیث نافج. رجوع به نافج شود، ابر بسیارباران. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد). ابر پرباران. ابر پرآب. ابر که باران فراوان دارد. ج، نوافج، باد که نخستین سخت وزد. (منتهی الارب) (آنندراج). باد و هر چیزی که به شدت بیاید. و گفته اند آغاز هر بادی که به شدت وزیدن گیرد. و بادی که ناگهان به سختی وزیدن گیرد. (از معجم متن اللغه). بادی که به شدت شروع به وزیدن کند. (از اقرب الموارد) ، استخوان خرد پهلو. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مؤخر الضلوع. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) ، دختر، بدان جهت که مال پدر را به مهر خود افزون گرداند. (منتهی الارب) (آنندراج). دختر که صداق او بر مال پدر می افزاید. (از معجم متن اللغه). در میان تازیان به روزگار جاهلیت معمول بوده که چون کسی صاحب دختری می شد به وی می گفتند هنیئاً لک النافجه، ای المعظم مالک، مبارک باد ترا افزون کننده مال و خواسته. (از منتهی الارب). یعنی کسی که بزرگ کند مال ترا و افزون می نماید آن را زیرا می گیری مهر آن را و بر مال خود می افزائی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نافجه

(فِ / فَ جَ)

معرب نافه است. (از معجم متن اللغه). نافۀ مشک. (ناظم الاطباء) (دهار). وعاءالمسک. (معجم متن اللغه). پوستی که در آن مشک جمع می شود. (از اقرب الموارد). رجوع به نافه شود

لغت نامه دهخدا

خنافج

(خُ فِ)

بسیارگوشت. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) ، کودک فربه. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کنافج

(کُ فِ)

بسیار از هر چیزی، فربۀ پرگوشت، خوشۀ پر از دانه ها. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منافج

(مَ فِ)

لته پاره ها که بدان زنان سرین را کلان گردانند. (منتهی الارب) (آنندراج). بالشتک هایی که زنان بدانها سرین را کلان گردانند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نافذ

درگذرنده، فرو رونده، نفوذ کننده

معنی نافج - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما