معنی ناخر در لغت نامه دهخدا

کهنۀ پوسیدۀ ریزریز. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)، استخوان کاواک که به وزیدن باد آواز آید از وی. (منتهی الارب) (آنندراج). استخوان پوسیده. (مهذب الاسماء). قیل الذی تدخل فیه الریح ثم تخرج منه و لها نخیر. (اقرب الموارد)، خوک حمله کننده. (ناظم الاطباء) (آنندراج). الخنزیر الضاری. (اقرب الموارد). ج، نُخُران، ما بالدار ناخر، احد. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)

معنی ناخر در فرهنگ لغت هوشیار

کهنه پوسیده، ریز ریز ریزه ریزه شده، استخوان کاواک، گراز درنده خوک تازنده، خر اسپ

معنی ناخر در فرهنگ گویش مازندرانی

مرتعی جنگلی اطراف کدیر و سنگ نو نور

معنی ناخر - جستجوی لغت در جدول جو

ناخر

لغت نامه دهخدا

ناخر

فرهنگ لغت هوشیار

ناخر

فرهنگ گویش مازندرانی

ناضر

(پسرانه)

شاد، مسرور، شاداب، بسیار سرسبز

فرهنگ نامهای ایرانی

نادر

(پسرانه)

کمیاب، بی همتا، آنچه به ندرت یافت شود، نام مؤسس سلسله افشاریه

فرهنگ نامهای ایرانی

ناصر

(پسرانه)

نصرت دهنده، یاری کننده

فرهنگ نامهای ایرانی

ذاخر

ذخیره کننده، پس انداز کننده، سمین، فربه

فرهنگ فارسی عمید

ناشر

نشر کننده، توزیع کننده، پراکنده کننده، کسی که به چاپ و نشر کتاب مشغول است، مؤسسه ای که به چاپ و نشر کتاب مشغول است

فرهنگ فارسی عمید

نافر

نفرت دارنده، رمنده، غالب، چیره شونده

فرهنگ فارسی عمید

ناخن

استخوان نازک روی سرانگشت دست و پا
ناخن به دندان ماندن: کنایه از انگشت به دهان ماندن، از فرط حیرت انگشت به دهان گرفتن، برای مثال بدیشان از غنیمت داد چندان / که خلقی ماند از آن ناخن به دندان (نزاری - لغت نامه - ناخن به دندان ماندن)
ناخن زدن: چیزی را با ناخن خراشیدن، کنایه از دو به هم زنی
ناخن کشیدن: چیزی را با ناخن خراشیدن، کنایه از دو به هم زنی، ناخن زدن

استخوان نازک روی سرانگشت دست و پا
ناخن به دندان ماندن: کنایه از انگشت به دهان ماندن، از فرط حیرت انگشت به دهان گرفتن، برای مِثال بدیشان از غنیمت داد چندان / که خلقی ماند از آن ناخن به دندان (نزاری - لغت نامه - ناخن به دندان ماندن)
ناخن زدن: چیزی را با ناخن خراشیدن، کنایه از دو به هم زنی
ناخن کشیدن: چیزی را با ناخن خراشیدن، کنایه از دو به هم زنی، ناخن زدن

فرهنگ فارسی عمید

ناظر

بیننده، نظر کننده، دیده بان، کسی که برای نظارت و رسیدگی به کاری معین شود، کنایه از چشم

فرهنگ فارسی عمید

نادر

کمیاب، بی همتا، عجیب، شگفت، ویژگی چیزی که به ندرت اتفاق می افتد، به ندرت

فرهنگ فارسی عمید

ناضر

شاداب و خرم، جمیل و زیبا

فرهنگ فارسی عمید

زاخر

پر و لبریز مثلاً بحر زاخر

فرهنگ فارسی عمید

ناصر

یاری کننده، یار و یاور

فرهنگ فارسی عمید

تاخر

عقب افتادن، دنبال ماندن، واپس ماندن، عقب ماندگی

فرهنگ فارسی عمید

مناخر

منخرها، بینی ها، سوراخهای بینی، جمع واژۀ منخر

فرهنگ فارسی عمید

فناخر

(فَ)

نام کوره ای است به فارس داخل اردشیرخره. (آنندراج) (از معجم البلدان). اکنون جایی بدین نام نیست

لغت نامه دهخدا

مناخر

(مَخِ)

جمع واژۀ منخر، به معنی سوراخ بینی. (غیاث) (آنندراج). جمع واژۀ منخر. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). منخرین. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
پس آنگه دهن شوی و بینی سه بار
مناخر به انگشت کوچک بخار.
(بوستان).
رجوع به منخر شود

لغت نامه دهخدا

فناخر

(فُ خِ)

بزرگ جثه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، آنکه از باد پر گرداند سوراخ بینی را. (منتهی الارب). بزرگ بینی. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قناخر

(قُ خِ)

قنّخر. بزرگ و کلان جثه. (اقرب الموارد) (آنندراج) (منتهی الارب). رجوع به قنّخر شود

لغت نامه دهخدا

ناخره

(خِ رَ)

تأنیث ناخر. رجوع به ناخر شود