- میوپ
نزدیک بین، آنکه به واسطۀ ضعف چشم دور را به خوبی نبیند، میوپ
معنی میوپ - جستجوی لغت در جدول جو
- میوپ
فرانسوی نزدیک بین کسی که بواسطه ضعف چشم نزدیک بین باشد نزدیک بین. توضیح احتراز از استعمال این کلمه بیگانه اولی است
- میوپ
نزدیک بین
متضاد: دوربین، آستیگمات
متضاد: دوربین، آستیگمات
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
تخمدان بارور شده و رسیدۀ گل که دانه ها را در بر می گیرد، به ویژه درصورتی که دارای گوشته باشد، بار، بر، ثمر
میوۀ دل: کنایه از فرزند
میوۀ دل: کنایه از فرزند
(مَ مو / مِ مو)
لغت نامه دهخدا
شعر و موی. (یادداشت مؤلف) (ناظم الاطباء). به معنی موی باشد که عربان شعر خوانند. (برهان) (آنندراج). موی را گویند. (فرهنگ جهانگیری) :
دست تو شل به، دو گوش تو کر
دو چشم تو بی نور و پرمیو به.
پوربهای جامی (از فرهنگ جهانگیری)
مخفف میوه است. (یادداشت لغت نامه) :
قوس اگر از تیر دوزد دیو را
دلو پرآب است زرع و میو را.
مولوی
دست تو شل به، دو گوش تو کر
دو چشم تو بی نور و پرمیو به.
پوربهای جامی (از فرهنگ جهانگیری)
مخفف میوه است. (یادداشت لغت نامه) :
قوس اگر از تیر دوزد دیو را
دلو پرآب است زرع و میو را.
مولوی
(می وَ / وِ)
لغت نامه دهخدا
بار و ثمر و هر محصولی از نباتات که از عقب گل و شکوفه برآمده و حاوی تخم می باشد. (ناظم الاطباء). ثمره. ثمار. بار. بر. حاصل. قطف. با دادن و خوردن و چیدن صرف شود. (یادداشت مؤلف). به کسر و فتح اول هر دو آمده. (غیاث). صاحب آنندراج گوید: بر هر میوه از خربزه و هندوانه و انارو انجیر و لیمو و نارنج اطلاق شود و خانه رس و نیم رس و گلوسوز و از شاخ کنده از صفات اوست و با لفظ افشاندن و خوردن و گزیدن. مستعمل. (از آنندراج). فاکه. (دهار). فکهه. (منتهی الارب) (دهار) (یادداشت مؤلف) (ترجمان القرآن). ثمره. ثمر. (منتهی الارب) (دهار) ترجمان القرآن) (یادداشت مؤلف) (نصاب الصبیان) :
پر از میوه کن خانه را تا به در
پر از دانه کن خنبه را تا به سر.
ابوشکور بلخی.
همان میوۀ تلخت آرد پدید
از او چرب و شیرین نخواهی مزید.
فردوسی.
از آن پیش کاین کارها شد بسیج
نبد خوردنیها جز از میوه هیچ.
فردوسی.
بدیشان چنین گفت کاین سبزجای
پر ازمیوه و مردم و چارپای...
فردوسی.
توان دانست که میوه بر هرچه جمله آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 393).
تن ما چو میوه ست و او میوه دار
بچینند یک روز میوه ز دار.
اسدی.
میوۀ او را نه هیچ بوی و نه رنگ است
جامۀ او را نه هیچ پود و نه تار است.
ناصرخسرو.
هر آن میوه که نبود طعم و بویش
نباشد باغبان در جستجویش.
ناصرخسرو.
هزاران میوه رنگارنگ و لونالون و گوناگون
نگویی تا نهان او را که در شاخ شجر دارد.
ناصرخسرو.
میوه در خواب روزی است از شاه
لیک نه اندر زمان کاندرگاه.
سنائی.
میوۀ شاخ فریبرز فلک
هم به باغ ملک آبا دیده ام.
خاقانی.
میوۀ دولت منوچهر است
اخستان افسر کیان ملوک.
خاقانی.
در بوستان عهد شنیدم که میوه هاست
جستم به چند سال و گیایی نیافتم.
خاقانی.
چو کردی درخت از پی میوه پست
جز آن میوه دیگر نیاید به دست.
امیرخسرو دهلوی.
همی میوه ز میوه رنگ گیرد
ز خوبان خوبرو خوبی پذیرد.
جامی.
ز میخوش گزکها در این انجمن
نمایان شده میوه زار چمن.
ملاطغرا (از آنندراج).
- میوۀ جان، کنایه از فرزند است.
- میوۀ دل، فرزند. (ناظم الاطباء). فرزند را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). کنایه از فرزند دلبند باشد. (برهان) :
کو آن شکوفۀ طرب و میوۀ دلم
اکنون که پر طلسم شکوفه ست میوه دار.
خاقانی.
قرهالعین من آن میوۀ دل یادش باد
که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد.
حافظ.
- ، معشوق را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج).
- ، شعر و سخن. (ناظم الاطباء). به معنی شعر و سخن نیز آمده. (انجمن آرا) (آنندراج). شعر و سخن را نیز گویند. (برهان) :
ای میوۀ دل من، لابل دل
ای آرزوی جانم، لابل جان.
فرخی (از انجمن آرا).
- میوۀ عمر، کنایه از فرزند:
دریغ میوۀعمرم رشید کز سرپای
به بیست سال برآمد به یک نفس بگذشت.
خاقانی.
- امثال:
میوه از درخت بید نباید جست. (امثال و حکم دهخدا).
، اهالی تبرستان بخصوصه امرود را میوه گویند. (انجمن آرا) (آنندراج) ، نقل. نقل شراب. (زمخشری). مزۀ شراب، حاصل. نتیجه. بهر. بهره. (یادداشت لغت نامه)
پر از میوه کن خانه را تا به در
پر از دانه کن خنبه را تا به سر.
ابوشکور بلخی.
همان میوۀ تلخت آرد پدید
از او چرب و شیرین نخواهی مزید.
فردوسی.
از آن پیش کاین کارها شد بسیج
نبد خوردنیها جز از میوه هیچ.
فردوسی.
بدیشان چنین گفت کاین سبزجای
پر ازمیوه و مردم و چارپای...
فردوسی.
توان دانست که میوه بر هرچه جمله آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 393).
تن ما چو میوه ست و او میوه دار
بچینند یک روز میوه ز دار.
اسدی.
میوۀ او را نه هیچ بوی و نه رنگ است
جامۀ او را نه هیچ پود و نه تار است.
ناصرخسرو.
هر آن میوه که نبود طعم و بویش
نباشد باغبان در جستجویش.
ناصرخسرو.
هزاران میوه رنگارنگ و لونالون و گوناگون
نگویی تا نهان او را که در شاخ شجر دارد.
ناصرخسرو.
میوه در خواب روزی است از شاه
لیک نه اندر زمان کاندرگاه.
سنائی.
میوۀ شاخ فریبرز فلک
هم به باغ ملک آبا دیده ام.
خاقانی.
میوۀ دولت منوچهر است
اخستان افسر کیان ملوک.
خاقانی.
در بوستان عهد شنیدم که میوه هاست
جستم به چند سال و گیایی نیافتم.
خاقانی.
چو کردی درخت از پی میوه پست
جز آن میوه دیگر نیاید به دست.
امیرخسرو دهلوی.
همی میوه ز میوه رنگ گیرد
ز خوبان خوبرو خوبی پذیرد.
جامی.
ز میخوش گزکها در این انجمن
نمایان شده میوه زار چمن.
ملاطغرا (از آنندراج).
- میوۀ جان، کنایه از فرزند است.
- میوۀ دل، فرزند. (ناظم الاطباء). فرزند را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). کنایه از فرزند دلبند باشد. (برهان) :
کو آن شکوفۀ طرب و میوۀ دلم
اکنون که پر طلسم شکوفه ست میوه دار.
خاقانی.
قرهالعین من آن میوۀ دل یادش باد
که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد.
حافظ.
- ، معشوق را گویند. (انجمن آرا) (آنندراج).
- ، شعر و سخن. (ناظم الاطباء). به معنی شعر و سخن نیز آمده. (انجمن آرا) (آنندراج). شعر و سخن را نیز گویند. (برهان) :
ای میوۀ دل من، لابل دل
ای آرزوی جانم، لابل جان.
فرخی (از انجمن آرا).
- میوۀ عمر، کنایه از فرزند:
دریغ میوۀعمرم رشید کز سرپای
به بیست سال برآمد به یک نفس بگذشت.
خاقانی.
- امثال:
میوه از درخت بید نباید جست. (امثال و حکم دهخدا).
، اهالی تبرستان بخصوصه امرود را میوه گویند. (انجمن آرا) (آنندراج) ، نقل. نقل شراب. (زمخشری). مزۀ شراب، حاصل. نتیجه. بهر. بهره. (یادداشت لغت نامه)
(عَ یَ)
لغت نامه دهخدا
مایل به غروب شدن آفتاب یا فروافتادن از میانۀ آسمان، به میانۀ راه رفتن. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
دروغگوی. (منتهی الارب، مادۀ م ی ن) (آنندراج). دروغگو. (ناظم الاطباء). سخت دروغزن. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف)
(مَیْوْ / مِیْوْ / وْ)
لغت نامه دهخدا
درخت انگور و مو. (از شعوری ج 2 ورق 366) (ناظم الاطباء). در بعضی از بلاد تاک انگور را گویند یعنی درخت انگور. (برهان) (آنندراج). میوانه. مو. رز. تاک. درخت انگور. درخت مو. درخت رز. کرم. (یادداشت مؤلف). رجوع به مادۀ بعد شود، شاخۀ باردار. (ناظم الاطباء). هر شاخۀ باردار. (از شعوری ج 2 ورق 366)
بار و ثمر هر محصولی از نباتات که از عقب گل و شکوفه برآمده و حاوی تخم میباشد
فرانسوی نزدیک بینی نزدیک بینی. توضیح احتراز از استعمال این کلمه بیگانه اولی است
تیوب، تویی لاستیک چرخ اتومبیل
تیوپ لس: نوعی تایر بدون تیوپ که خود آن از هوا پر می شود
تیوپ لس: نوعی تایر بدون تیوپ که خود آن از هوا پر می شود
((هُ یُ))
فرهنگ فارسی معین
هومئوپاتی، نظامی درمانی مبتنی بر اصل «همانند، همانند را شفا می دهد»، همسان درمانی (واژه فرهنگستان)
بار، بر، ثمر، فاکهه، محصول، ثمره، حاصل، نتیجه
محفظه لوله ای (خمیردندان، چسب و) ، تویی لاستیک چرخ (اتومبیل، دوچرخه و)
میان وسط
آمرود، گلابی وحشی، درفهم
