معنی مکظوم - جستجوی لغت در جدول جو

در امثال ’زمین مشجر و مکروم’ کلمه مجعولی است که از ’کرم’ به معنی تاک ساخته شده است. (نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز شمارۀ 2 و 3 ص 100). زمینی که در آن مو کاشته باشند

لغت نامه دهخدا

مکلوم

(مَ)

خسته. (منتهی الارب). خسته کرده شده. (آنندراج) (منتهی الارب). خسته شده و مجروح گشته. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مجروح. خسته. کلیم. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مکموم

(مَ)

خرمابن غلاف غوره برآورده. مکمومه. (منتهی الارب) (آنندراج). خرمابن طلعبرآورده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، نهال خرما فروپوشیده به چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج). نهال خرمابن پوشیده شده به چیزی تا مصون و محفوظ ماند. (ناظم الاطباء). خوشۀ خرما که هنگام رطب شدن پوشیده شود تا میوۀ آن تر و تازه بماند و پرندگان و گرما آن را تباه نکنند. (از اقرب الموارد) ، شتری که دهان آن را با دهان بند بسته باشند تا نگزد. (ناظم الاطباء) (از معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

کظوم

(کَ)

ستوری که نشخوار نکند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منظوم

سرواد چامه سرود سخن آراسته، آراسته، گروه ملخ، پروین برشته کشیده (جواهر)

فرهنگ لغت هوشیار