معنی مکظوم

مکظوم

(مَ)

غمگین. (مهذب الاسماء) (از اقرب الموارد) : فاصبر لحکم ربک و لاتکن کصاحب الحوت اذ نادی و هو مکظوم. (قرآن 48/68) ، خدای را بخواند و او مکظوم ومغموم بود و اندوه رسیده. (تفسیرابوالفتوح ص 382).
- رجل مکظوم، مرد نیک اندوهمند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
- غیظ مکظوم، خشم فروخورده. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)