معنی مکتل در لغت نامه دهخدا

گرد. (منتهی الارب) (آنندراج). مدور. (اقرب الموارد)، فراهم آمده. (منتهی الارب) (آنندراج). گردآورده و فراهم آمده. (ناظم الاطباء). مجتمع. (اقرب الموارد)، کوتاه. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، مرد درشت اندام. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی مکتل در لغت نامه دهخدا

زنبیل. ج، مکاتل. (مهذب الاسماء) (زمخشری) (دهار). زنبیل که پانزده صاع گنجد در آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). زنبیلی که از برگ خرما بافند و در آن خرما و جز آن حمل کنند و پانزده صاع در آن گنجد. مکتله. ج، مکاتل. (از اقرب الموارد)، محفد و آن چیزی است که ستور را درآن علف دهند. محتد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

معنی مکتل - جستجوی لغت در جدول جو

مکتل

لغت نامه دهخدا

مکتل

لغت نامه دهخدا

مکتحل

کسی که به چشم خود سرمه کشیده، سرمه کشیده

فرهنگ فارسی عمید

مکتب

جای درس دادن، دبستان، مکتب خانه، جای نوشتن

فرهنگ فارسی عمید

معتل

در صرف عربی، کلمه ای که دارای حرف عله باشد، بیمار و علیل

فرهنگ فارسی عمید

مکلل

اکلیل نهاده، تاج بر سر گذاشته، زیورداده، آراسته شده

فرهنگ فارسی عمید

مکمل

تکمیل شده، تمام شده

فرهنگ فارسی عمید

مکمل

کامل کننده، تمام کننده

فرهنگ فارسی عمید

مختل

خلل یافته، تباه، آشفته و به هم خورده

فرهنگ فارسی عمید

مکحل

میل باریکی که با آن سرمه به چشم می کشند

فرهنگ فارسی عمید

مقتل

جایی که کسی در آن کشته شده، جای کشتن
در علوم ادبی شعر یا نثری در مدح و ستایش شهدای کربلا و مصائب وارد شده بر آنان، برای مثال دست از جهان بشویم عزّ و شرف نجویم / مدح و غزل نگویم مقتل کنم تقاضا (کسائی - ۶۹)، جایی از بدن انسان یا حیوان که هرگاه ضربه یا صدمه ای به آن وارد آید باعث هلاک شود

جایی که کسی در آن کشته شده، جای کشتن
در علوم ادبی شعر یا نثری در مدح و ستایش شهدای کربلا و مصائب وارد شده بر آنان، برای مِثال دست از جهان بشویم عزّ و شرف نجویم / مدح و غزل نگویم مقتل کنم تقاضا (کسائی - ۶۹)، جایی از بدن انسان یا حیوان که هرگاه ضربه یا صدمه ای به آن وارد آید باعث هلاک شود

فرهنگ فارسی عمید

مکتلی

(مُ تَ)

دردگین گرده از ضرب. (آنندراج) (از منتهی الارب). رنجور از بیماری گرده. (ناظم الاطباء). آن که به کلیۀ او چیزی اصابت کرده و به درد آمده باشد. (از اقرب الموارد). و رجوع به اکتلاء شود

لغت نامه دهخدا

مکتله

(مِ تَ لَ)

مکتل. (اقرب الموارد). رجوع به مکتل شود

لغت نامه دهخدا

مقتل

کشتن گاه، قتلگاه، زمینی که کسی در آنجا قتل شده باشد، جمع آن مقاتل است

فرهنگ لغت هوشیار