معنی مونتنی - جستجوی لغت در جدول جو

مونتنی(مُنْ تِنْیْ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از سوختنی — تصویر سوختنی

قابل سوختن، درخور سوختن

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از ماندنی — تصویر ماندنی

دارای نیت ماندن در جایی مثلاً میهمان ها امشب ماندنی هستند، ماندگار مثلاً خاطرۀ ماندنی، کنایه از قابل زنده ماندن

فرهنگ فارسی عمید

در کنار هم قرار دادن و روی هم سوار کردن اجزای یک ماشین یا دستگاه، (سینما) تدوین

فرهنگ فارسی عمید

(مُءْتَ)

نعت فاعلی از اتواء (ایتواء). کسی که پناه و جای می دهد دیگری را. (از منتهی الارب، مادۀ اوی). آن که منزل می دهد کسی را و پذیرایی می کند، مهربان و مشفق و با رحم و مروت و دلنواز. (ناظم الاطباء). بخشنده و ترحم کننده. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(مَ)

منسوب به مجنون:
جهان را عهد مجنونی شد از یاد
چو خاقانی درآ، آن تازه گردان.
خاقانی (چ سجادی ص 469).
و رجوع به مجنون شود

لغت نامه دهخدا

(عَ)

ملازمت کردن کاری را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مواظبت. (المصادر زوزنی)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ مِ)

صفت و حالت مؤمن. مؤمن بودن. ایمان داشتن: به جهت مؤمنی فاضلتر است. (دانشنامۀ الهی ص 143). و رجوع به مؤمن شود

لغت نامه دهخدا

(مُءْ مِ)

یا مؤمن سمرقندی. ازگویندگان قرن نهم بود. نام او عبدالمؤمن است و در خانقاه اخلاصیه تحصیل علوم کرده و مؤمن تخلص اوست:
بگشا دهن که نوش لبی نوش خند هم
تا قیمت شکر شکنی نرخ قند هم.
(از مجالس النفائس ص 116) (از فرهنگ سخنوران)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ تَ نِ)

نعت فاعلی از ائتناف. (منتهی الارب، مادۀ ان ف). از سر گیرندۀ کاری و آغازکننده آن. (آنندراج). آغازکننده و ابتداکننده. آن که کاری را از سر می گیرد، پیش آینده و نزدیک شونده و آینده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ ءْ تِ نَ)

مؤتن. (یادداشت مؤلف). رجوع به مؤتن شود

لغت نامه دهخدا

(تِ)

نقاش و کنده کار ایتالیایی (1431-1506م.) که یکی از پیشوایان دورۀ رنسانس بشمار آمده است. او با سختگیری و مشکل پسندی سبکی استوار در نقاشی بوجود آورد که در تمام ایتالیا رواج یافت. (از لاروس)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ تَ نَ)

مرغزار ستور نارسیده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ تَنِ)

آن که به طعام اشتها ندارد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ تَ)

نعت فاعلی از ایتلاء. (از منتهی الارب). رجوع به ایتلاء شود. سوگندخورنده. (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ تَ)

استخوان شکستۀ به شده. (ناظم الاطباء). استخوان که شکستگی آن به شده باشد. (از منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ ذِ)

مؤذّنی. صفت مؤذن. پیشۀ مؤذن. اذان گویی. (از یادداشت مؤلف) :
نرگس همی رکوع کند در میان باغ
زیرا که کرد فاخته بر سرومؤذنی.
منوچهری.
مؤذن بد را مزن و بدمگوی
لحن خوش آموز و تو کن مؤذنی.
ناصرخسرو.
و رجوع به مؤذن شود

لغت نامه دهخدا

(مِ)

منسوب به مسنان، از قراء نسف. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

رفتنی. (یادداشت مؤلف). رجوع به رفتنی و رفتن شود

لغت نامه دهخدا

(دَ)

باقی و پایدار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، که زنده خواهد ماند. که استعداد و قدرت حیات و زندگی در او وجود دارد. که زندگی خواهد کرد و از خطر مرگ رهایی یافته است، قابل دوام. که استحکام و پایداری دارد، مقیم. ماندگار. مقابل رفتنی

لغت نامه دهخدا

(تَ)

قابل دوختن. درخور دوخت. رفوپذیر. وصله پذیر. شایستۀ رقعه زدن. (از یادداشت مؤلف) :
این خرقۀ صدپارۀ ما دوختنی نیست.
؟

لغت نامه دهخدا

(نِ)

دهی است از دهستان عقیلی بخش عقیلی شهرستان شوشتر، واقع در 5هزارگزی جنوب خاوری سماله با 500 تن سکنه. آب آن از شعبه رود کارون و راه آن مالرو است. ساکنان از طایفۀ بختیاری هستند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

آنچه لایق سوختن باشد. آنچه درخور سوختن باشد:
ای سوختۀ سوختۀ سوختنی
ای آتش دوزخ از تو افروختنی.
(منسوب به خیام).
خار کو مادر گلبرگ طری است
زآنکه آزار کند سوختنی است.
سلمان ساوجی.
- امثال:
در مسجد نه کندنی است نه سوختنی است

آنچه لایق سوختن باشد. آنچه درخور سوختن باشد:
ای سوختۀ سوختۀ سوختنی
ای آتش دوزخ از تو افروختنی.
(منسوب به خیام).
خار کو مادر گلبرگ طری است
زآنکه آزار کند سوختنی است.
سلمان ساوجی.
- امثال:
دَرِ مسجد نه کندنی است نه سوختنی است

لغت نامه دهخدا

نوعی از غذاها است. (دزی ج 1 ص 686)

لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان طرهان که در بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع و مرکز دهستان است، دارای 300 تن سکنه است که از طایفۀ کونانی هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی از دهستان نورعلی که در بخش دلفان شهرستان خرم آباد واقع است و 120 تن سکنه دارد که از طایفۀ چواری هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

دهی از دهستان طرهان که در بخش طرهان شهرستان خرم آباد واقع و مرکز دهستان است، دارای 300 تن سکنه است که از طایفۀ کونانی هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی از دهستان نورعلی که در بخش دلفان شهرستان خرم آباد واقع است و 120 تن سکنه دارد که از طایفۀ چواری هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

درخور آموختن. قابل آموختن:
عشق آمدنی بود نه آموختنی.
ای سوختۀ سوختۀ سوختنی...
، آموختن:
حق را تو کجا و رحمت آموختنی.
(منسوب به خیام)

لغت نامه دهخدا

(مُءْ تَ)

نعت فاعلی از ائتساء. پیشواگیرنده کسی را. (آنندراج). مقلد و پیرو. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

تصویری از یونانی — تصویر یونانی

منسوب به یونان، ازمردم یونان

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مونتاژ — تصویر مونتاژ

جفت و جور کردن، بالا بردن ارتفاع

فرهنگ لغت هوشیار

کسی که زنده خواهد ماند (مثلا مریضی که قبلا امیدی ببقای او نمانده بود و اکنون شفایافته)، قابل دوام، مقیم ماندگار مقابل رفتنی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از سوختنی — تصویر سوختنی

قابل سوختن لایق سوختن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از آموختنی — تصویر آموختنی

در خور آموختن

فرهنگ لغت هوشیار

((مُ))

در کنار هم گذاشتن و به هم چسباندن فیلم ها یا عکس ها و... برای بوجود آوردن یک مجموعه، سوار کردن و به هم بستن قطعات یک دستگاه یا ماشین

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ماندنی — تصویر ماندنی

((دَ))

کسی که زنده خواهد ماند، قابل دوام، مقیم، ماندگار

فرهنگ فارسی معین

تصویری از سوختنی — تصویر سوختنی

قابل سوختن

فرهنگ فارسی معین