معنی ماندنی

ماندنی((دَ)): کسی که زنده خواهد ماند، قابل دوام، مقیم، ماندگار

تصویری از ماندنی — تصویر ماندنی

فرهنگ فارسی معین

واژه‌های مرتبط با ماندنی

ماندنی

ماندنی: دارای نیت ماندن در جایی مثلاً میهمان ها امشب ماندنی هستند، ماندگار مثلاً خاطرۀ ماندنی، کنایه از قابل زنده ماندن

ماندنی

فرهنگ فارسی عمید

ماندنی

ماندنی: کسی که زنده خواهد ماند (مثلا مریضی که قبلا امیدی ببقای او نمانده بود و اکنون شفایافته)، قابل دوام، مقیم ماندگار مقابل رفتنی

فرهنگ لغت هوشیار

ماندنی

ماندنی: باقی و پایدار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، که زنده خواهد ماند. که استعداد و قدرت حیات و زندگی در او وجود دارد. که زندگی خواهد کرد و از خطر مرگ رهایی یافته است، قابل دوام. که استحکام و پایداری دارد، مقیم. ماندگار. مقابل رفتنی

لغت نامه دهخدا

ماندنی

ماندنی: پایدار، جاوید، مانا، بادوام، دیرپا، فراموش نشدنی، به یادماندنی، مقیم، ساکن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ماندگی

ماندگی: خستگی، خسته بودن، جراحت

ماندگی

فرهنگ فارسی عمید

ماندگی

ماندگی: تعب و ناتوانی و خستگی، کوفتگی

ماندگی

فرهنگ لغت هوشیار

شاندنی

شاندنی: درخور شاندن. که توان شاند. رجوع به شاندن شود

لغت نامه دهخدا

راندنی

راندنی: درخور راندن. سزاوار راندن. لایق راندن و دور کردن:
دوستی ز ابله بتر از دشمنی است
او بهر حیله که باشد راندنیست.
مولوی.
و رجوع به راندن شود

لغت نامه دهخدا

رماندنی

رماندنی: درخور رماندن. که توانش رمانید. قابل رماندن. آنچه او را بشود رم داد. رمانیدنی

لغت نامه دهخدا