- مهک
شیرین بیان، گیاهی علفی پایا با شاخه های بلند وگل های زرد یا کبودرنگ که بلندیش به یک متر می رسد و در ریشۀ آن غده هایی سیاه تولید می شود که دو نوع شیرین و تلخ است و نوع شیرین آن در طب به کار می رود، سوس
معنی مهک - جستجوی لغت در جدول جو
- مهک (عُ)
سخت ساییدن چیزی را. (منتهی الارب). سحق. (اقرب الموارد) ، شتاب کردن در چیزی، مانده کردن در جماع زن را و نرم نمودن. (منتهی الارب)
- مهک (لَ لَ / لِ)
سوس. شیرین بیان. گیاهی است به نام شیرین بیان و بیخ آن را اصل السوس گویند. و اصابعالسوس نیز و شیرۀ آن را رب السوس نامند. مهکوکی. مهلوکی.
- بیخ مهک، اصل السوس. اصابعالسوس. ریشه شیرین بیان.
- ریشه مهک، چوب شیرین بیان.
، قمی سنا. (سنای ملکی) (در بندرعباس) ، خار مهک. رجوع به خارمهک شود
ماهک. قریضه ای که از گریبان برآرند. قواره، مهک که از گریبان برآرند چون گریبان باز کنند. (مهذب الاسماء). شکله. کلاه وار. قواره
- بیخ مهک، اصل السوس. اصابعالسوس. ریشه شیرین بیان.
- ریشه مهک، چوب شیرین بیان.
، قمی سنا. (سنای ملکی) (در بندرعباس) ، خار مهک. رجوع به خارمهک شود
ماهک. قریضه ای که از گریبان برآرند. قواره، مهک که از گریبان برآرند چون گریبان باز کنند. (مهذب الاسماء). شکله. کلاه وار. قواره
- مهک
ساییدن، نرم کردن
- مهک ((مَ))
ساییدن چیزی را، نرم کردن چیزی را
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ)
لغت نامه دهخدا
مهکویۀ سفلی. دهی است از دهستان خواجه بخش مرکزی شهرستان فیروزآباد در 27 هزارگزی شمال باختر فیروزآباد و 9 هزارگزی شوسۀ شیراز به فیروزآباد با 389 تن سکنه. آب آن از چشمه و قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)
(مُ / مَ کَ)
لغت نامه دهخدا
پری و امتلای جوانی: مهکهالشباب. (منتهی الارب). سیرابی وشادابی و پری و آبداری جوانی. (از اقرب الموارد)
(مِ لِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان رومشکان بخش طرهان شهرستان خرم آباد، واقع در 42هزارگزی جنوب غربی راه فرعی خرم آباد به کوهدشت با 150 تن سکنه. آب آن از چاه و راه آن اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
(مُ مَهَْ هَِ)
لغت نامه دهخدا
درازبالای مضطرب خلقت، اسب گشاده گام. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اسب فراخ گام. (از شرح قاموس) ، جوان پر از جوانی. (ناظم الاطباء). جوان پر از باد جوانی. (از شرح قاموس)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
نیکو و آراسته کردن کار را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، نگارین نمودن مرد بدست. (منتهی الارب) (آنندراج). نگارین نمودن چیزی با دست. (از اقرب الموارد). نقش کردن مرد بدست خود. (از ناظم الاطباء)
جسمی است سفید جذب کننده رطوبت و آن از پخته شدن سنگ مخصوصی که آنرا سنگ آهک نامند در حرارت 950 درجه بدست آید. چون روی آن آب بریزند از هم پاشیده شود و حرارت ایجاد کند. آهک را برای محکم کردن ساختمان با ملاط و شفته و ساروج مخلوط کنند اکسید کلسیوم، نوره واجبی تنویر. یاآهک بادآنچه آهک خوب از سنگهای کوچک. یا آهک چارو. یا آهک رنده. آهکی که تیزی و قوت آن باقی باشد مکلس مقابل آهک کشته آهک مخلوط بخاکستر و لوئی که بدان حوض و خزانه حمام و مانند آنرا اندایند آهک چارو سارو. یا آهک کشته . آهکی که قوت وحدت آن بمرور زمان یا مجاورت رطوبت از میان رفته باشد یا آهک نوره. نوره واجبی تنویر. یا آهک نوشادر. نوره واجبی. یا مثل آهک. سخت متلاشی سخت از هم پاشیده
بوی بد بوی گند بوی خوی (عرق) بوی گوشت مانده بوی ماهی رنگ آهن، بوی مشک بد بوی
