معنی مهکامه
- مهکامه(دخترانه)
- دارای کام و آرزویی چون ماه روشن و پیدا
واژههای مرتبط با مهکامه
بهکامه
- بهکامه
- مرکب از به (بهتر، خوبتر) + کامه (آرزو)
مهنامه
- مهنامه
- ماهنامه، نشریه ای که ماهی یک بار منتشر می شود
مهنامه
- مهنامه
- مجلۀ ماهانه. ماهنامه
مهامه
- مهامه
- جمع مهمه، هامون ها، بیابانهای خشک، دشتهای پهناور
مهامه
- مهامه
- جمع مهمه، مهمهه، بیابان های خشک، دشت های ویران و خالی
مهامه
- مهامه
- مَهُمَّه ها، بیابان ها، دشتهای بی آب و علف، جمعِ واژۀ مَهُمَّه
مکامه
- مکامه
- از ’ک وم’، زن گائیده. (منتهی الارب) (آنندراج). منکوحه و زن نکاح کرده شده. (ناظم الاطباء). زن منکوحه، و برخلاف قیاس ساخته شده. (از ذیل اقرب الموارد)
مهامه
- مهامه
- جَمعِ واژۀ مَهْمَه ْ. دشتهای دوردست و زمینهای خالی و ویران. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) :
تا راه توان یافت به دریا ز ستاره
تا دور توان گشت به توشه ز مهامه.
منوچهری.
عادت روزگار... همین است که... یاران مشفق را در مهامه اشتیاق درد فراق چشاند. (سندبادنامه). اصحاب او بسیار در قید اسار افتادند و دیگران در مهامه و فیافی افتان و خیزان. (جهانگشای جوینی)
مهیاره
- مهیاره
- آنکه از ماه دست بند دارد
