- مهادنت
آشتی کردن، صلح کردن با یکدیگر
معنی مهادنت - جستجوی لغت در جدول جو
- مهادنت(مُ دَ / دِ نَ)
مهادنه. آشتی کردن و صلح نمودن با همدیگر: با سلطان طریق مهادات و مهادنت پیش گرفت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 392). در میان این ایلک خان با قبایل و خیول ترکستان به اعالی ماوراءالنهر رسید و ناصرالدین رسول فرستاد و کلمه مصالحت و مسألۀ مهادنت از سرگرفت. (ترجمه تاریخ یمینی). رجوع به مهادنه شود
- مهادنت
با یکدیگر صلح کردن
- مهادنت((مُ دِ نَ))
صلح کردن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
از جایی به جای دیگر رفتن و در آنجا منزل کردن، دوری کردن از شهر و دیار خود
(مُ دَ / دِ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
آشتی. صلح. هدنه. (یادداشت مؤلف) : مهادنه با این مناجس دور باشد و لایق عزت اسلام نیاید. (ترجمه تاریخ یمینی). از جانبین صلاح در مصالحت دیدند ظاهراً مهادنه در هم پیوستند. (جهانگشای جوینی). و رجوع به مهادنت شود، (اصطلاح فقه) قرارداد صلح موقت
(عَ کَ)
لغت نامه دهخدا
مهادنت. آشتی کردن و صلح نمودن با هم. (ناظم الاطباء). آشتی کردن با هم. (منتهی الارب) (آنندراج). مصالحه و موادعه. (از اقرب الموارد). مصالحه. (تاج المصادر بیهقی)
(مُ)
لغت نامه دهخدا
مهاداه. اعتماد بر دیگری در رفتار. (ناظم الاطباء) ، به یکدیگر هدیه دادن: مکاتبات و ملاطفات و مهادات پیوسته گشت. (تاریخ بیهقی ص 682). با وی تذکره ای است چنانکه رسم رفته است و همیشه از هر دو جانب چنین مهادات و ملاطفات می بوده. (تاریخ بیهقی ص 209). بگوی که نگاهداشت رسم را این چیز فرستاده آمد بر اثر عذرها خواسته آید و سزای هر دو جانب مهادات و ملاطفات شود. (تاریخ بیهقی ص 210). به طریق مهادات و ملاطفت و انواع مبرات به دست آورد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 310). و رجوع به مهاداه شود
(مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
مهانه. خواری و دونی و ذلت و فرومایگی. (ناظم الاطباء). رسوایی و خواری و سبک داشت. هوان. (منتهی الارب).
- مهانت نفس، پستی آن. (یادداشت مؤلف).
، ضعف. سستی. (یادداشت مؤلف)
- مهانت نفس، پستی آن. (یادداشت مؤلف).
، ضعف. سستی. (یادداشت مؤلف)
مهادنه و مهادنت در فارسی: آشتی سازش همساز واری (ناچار بابطلمیوس از در مداهنه و مهادنه بیرون شده)
آشتی جستن آشتی خواستن طلب صلح کردن آشتی طلبیدن: (تا از اثنا این حال روزی از آن جانب رسولان آمدند... و مهادنت طلبیدند)
