- منیت
اجل، مرگ، املای دیگر واژۀ منیّة
معنی منیت - جستجوی لغت در جدول جو
- منیت
آرزو، خواهش
- منیت (مَ نی یَ)
منیه. موت و مرگ. (غیاث) (آنندراج) : مشرب زندگانی به خاک منیت مکدر گشت. (جهانگشای جوینی). رجوع به منیّه شود
- منیت (بَ تَ)
از ’من’ + ’یت’، پسوند مصدر جعلی خودخواهی و خودپسندی و تکبر و نخوت: منی از میان بردار تا منیت من به تو باشد. (تذکرهالاولیاء). ارادت ساکن نشود مگر به دوری از منیت و منیت کسی را بود که گام فراخ نهد. (تذکرهالاولیاء)
- منیت (مُ یَ)
منیه. آرزو و مقصود. (غیاث) (آنندراج) : در ترجیۀ این امنیت و تعلل به ادراک این منیت روزگاری میگذاشتم. (سندبادنامه ص 20).
چون حمار است آنکه نافش منیت است
صحبت او عین رهبانیت است.
مولوی.
رجوع به منیه شود
چون حمار است آنکه نافش منیت است
صحبت او عین رهبانیت است.
مولوی.
رجوع به منیه شود
- منیت
خواهش، آرزو
- منیت ((مَ نِ یَّ))
اجل، مرگ، سرنوشت
- منیت ((مَ یَّ))
غرور، خودبینی
- منیت
انانیت، خودبینی، خودخواهی، خودستایی، غرور، لاف
