معنی مندلی در لغت نامه دهخدا

شهرستانی در عراق واقع در استان دیالی. در حدود 56000 تن سکنه و باغهای میوه دارد. مرکز آن شهر مندلی است که 8000 تن سکنه دارد. (از الاعلام المنجد) : نشان حکومت شیراز را از عقب امیرزاده رستم به عراق عرب ارسال داشت و در مندلی، آن مثال به امیرزاده رستم رسیده شاهزاده عنان عزیمت به صوب فارس انعطاف داد... اما سلطان احمد جلایر که حاکم بغداد بود چون خبر استیلای امیرزاده رستم را بر مندلی و بعضی دیگر حدود عراق عرب شنید اضطرابی عظیم به وی راه یافت. (حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 484 و 485)

معنی مندلی در فرهنگ لغت هوشیار

منسوب به مندل: (عود مندلی)

معنی مندلی - جستجوی لغت در جدول جو

مندلی(مَ دُ / مَ)

لغت نامه دهخدا

مندلی

فرهنگ لغت هوشیار

مندیل

دستار، دستمال

فرهنگ فارسی عمید

منجلی

روشن، آشکار، جلوه گر

فرهنگ فارسی عمید

صندلی

چهار پایۀ پشتی دار که بر روی آن می نشینند

فرهنگ فارسی عمید

منبلی

بی اعتقادی، برای مثال بدرگی و منبلی و حرص و آز / چون کنی پنهان به شید ای مکرساز (مولوی - ۳۶۱)

فرهنگ فارسی عمید

سندلی

(سَ دَ)

سندل. شهری به هند:
بمردی جهان را گرفته بدست
ورا سندلی بود جای نشست.
فردوسی.
همی خواست فرزانۀ گو که گو
بود شاه و در سندلی پیشرو.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

قندلی

(قَ دَ لی ی)

درختی است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

غندلی

(غُ دَ)

محمد بن سلیمان بن منصور بن عبدالله غندلی ازرق. محدث است و به ابن غندلک شهرت دارد. از علی بن اسماعیل بن ابی نجم روایت کند. و ابوالفتح بن مسرور بلخی از او روایت دارد. وی ثقه بود. (از اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 ص 180) (تاج العروس). محدثان در فرهنگ اسلامی به عنوان حافظان میراث نبوی شناخته می شوند. آن ها با تلاش خستگی ناپذیر، هزاران حدیث را به صورت شفاهی یا مکتوب گردآوری و ثبت کردند. یکی از افتخارات تمدن اسلامی، وجود محدثانی است که در بررسی اسناد و راویان، به دقتی علمی دست یافتند که در هیچ تمدن دیگری یافت نمی شود. به واسطه محدثان، تاریخ شفاهی اسلام تبدیل به مجموعه ای دقیق و قابل اتکا شد.

لغت نامه دهخدا

کندلی

(کَ دَ لا)

کندلاء. گیاهی است که به آب دریا روید، معروف به شوری. پوست آن زعفران رنگ است و بدان پوست پیرایند و صمغ آن جهت باه نافع و جید. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

سندلی

تیره ای از طایفۀ کیومرسی ایل چهارلنگ بختیاری. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 76)

لغت نامه دهخدا

منزلی

(مَ زِ)

منسوب به منزل. مربوط به خانه و سرای و بیت: پس صناعت تدبیر منزل که آن را حکمت منزلی خوانند، نظر باشد در حال این جماعت بر وجهی که مقتضی مصلحت عموم بود. (اخلاق ناصری). حکمت عملی منشعب به سه شعبه است اول خلقی دوم منزلی سوم حکمت مدنی. (اخلاق ناصری). چنانکه در حکمت منزلی گفتیم که غرض از منزل نه مسکن بل اجتماع اهل مسکن است بر وجهی خاص اینجا نیزغرض از مدینه... (اخلاق ناصری). رجوع به منزل شود

لغت نامه دهخدا

متدلی

(مُ تَ دَلْ لی)

خرامنده. (آنندراج). مسرور و خرم. (ناظم الاطباء) ، چیزی آویزنده از درخت. (آنندراج). آویزان و آویخته از درخت. (ناظم الاطباء) ، فرود آینده از بالا به نشیب. (آنندراج). فرود آینده. (ناظم الاطباء) ، خوش طبعو لطیفه گو، نزدیک و نزدیک شونده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تدلی شود

لغت نامه دهخدا

گندلی

(گُ دُ / دِ)

چیز گرد مانند گلوله. (فرهنگ نظام). صحیح گندله است. رجوع به گندله شود

لغت نامه دهخدا

منقلی

(مَ قَ)

منسوب به منقل. رجوع به منقل شود، اهل منقل، عملی. آدم تریاکی و مبتلا به استعمال تریاک. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده)

لغت نامه دهخدا

منگلی

(مَ گَ)

دهی از دهستان میانلو است که در بخش شیروان شهرستان قوچان واقع است و 106 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

منبلی

(مَمْ بَ)

کاهلی و بیکاری. (برهان). کاهلی. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، بی اعتقادی و انکار. (برهان) (ناظم الاطباء). بداعتقادی و منکری. (غیاث) (آنندراج) :
آن چنان اصل جهل و منبلیی
خیره بگزید قتل چون علیی.
سنائی (حدیقهالحقیقه چ مدرس رضوی ص 258).
بدرگی و منبلی و حرص و آز
چون کنی پنهان به شید ای مکرساز.
مولوی (مثنوی چ نیکلسن دفتر3 ص 39).
رجوع به منبل شود

لغت نامه دهخدا

منسلی

(مُ سَ)

غم دورشونده از کسی. (آنندراج) (از اقرب الموارد). بی اندوه و بی ترس. (ناظم الاطباء). رجوع به انسلاء شود

لغت نامه دهخدا

مندلیف

(مِ دِ یِ)

شیمی دان مشهور روس (1834-1907 میلادی) و مصنف جدول تناوبی عناصر شیمیائی است که به نام خود او مشهور است. (از لاروس). رجوع به فرهنگ اصطلاحات علمی ص 202 و جدول دوره ای آخر همین کتاب و مندلویم شود

لغت نامه دهخدا

مجدلی

(مَ دَ)

منسوب به مجدل. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مجدل شود

لغت نامه دهخدا

منقلی

اپیونی افیونی منسوب به منقل، مبتلی بکشیدن تریاک تریاکی عملی

فرهنگ لغت هوشیار

منگلی

خالدار

فرهنگ لغت هوشیار

منجلی

روشن آشکار، بیرون رونده: از زاد بوم صفت چشمان کج شبیه چشم مغولان است روشن شونده، آشکار جلو گر

فرهنگ لغت هوشیار

منبلی

کاهلی بیکاری. بی اعتقادی انکار: (بدرگی و منبلی و حرص و آز چون کنی پنهان به شید ای مکر ساز،) (مثنوی. نیک. 39: 3)

فرهنگ لغت هوشیار

مندلک

گیاهی است از تیره مرکبان و از دسته کاسنی ها دارای گلهایی زرد رنگ یا صورتی و میوه یی مخروطی شکل و پرز دار و کشیده. ریشه این گیاه مستقیم و ضخیم و نسبه طویل و محتوی مقادیری مواد اندوخته یی است و از این جهت مورد استعمال غذایی دارد. در ریشه مندلک بیشتر اینولین ذخیره میشود. علاوه بر ریشه برگها و جوانه های تازه گیاه مزبور نیز در تهیه نوعی سالاد مصرف میشوند و بعلاوه بجای برگ توت برگ این گیاه را میتوان بمصرف تغذیه کرم ابریشم رسانید سلسفی اسود دبح

فرهنگ لغت هوشیار

مندیل

مندیل در فارسی: دستمال دستار چه شکوب دستمال، دستار عمامه: (آمد و بنشست با مندیل زفت تیره رنگ و گنده همچون خیک نفت) (بهار 218: 2)، جمع منادیل

فرهنگ لغت هوشیار

متدلی

خرامنده، فرود آینده، آویخته

فرهنگ لغت هوشیار

گندلی

ریسمان گلوله شده

فرهنگ لغت هوشیار

قندلی

بلوت اسپی از گیاهان

فرهنگ لغت هوشیار

صندلی

زیرگاه، بشکل چهار پایه که روی آن می نشینند و خستگی از تن بدر می کنند

فرهنگ لغت هوشیار

سندلی

کرسی را گویند که کفش و پای افزار بر بالای آن گذارند، چهار پایه پشتی دار

فرهنگ لغت هوشیار

مندیل

((مَ یا مِ))

دستار و عمامه، جمع منادیل

فرهنگ فارسی معین

منقلی

((مَ قَ))

منسوب به منقل، تریاکی، عملی، کسی که معتاد به کشیدن تریاک باشد

فرهنگ فارسی معین

صندلی

((صَ دَ))

سندلی، وسیله ای که روی آن می نشینند
صندلی الکتریکی: نوعی صندلی فلزی که از آن جریان برق عبور داده و برای اعدام به کار می برند
صندلی چرخ دار: نوعی صندلی دارای چرخ برای افراد معمول و بیمارانی که قادر به حرکت نیستند، ویلچر

فرهنگ فارسی معین

منجلی

((مُ جَ))

روشن، آشکار، کسی که جلای وطن کرده و از میهن خود بیرون رفته

فرهنگ فارسی معین

معنی مندلی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما