- مناکید(مَ)
جمع واژۀ نکد و نکد و نکد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : قوم مناکید، گروه بدفال دشوارخوی. (ناظم الاطباء). رجوع به نکد شود
معنی مناکید - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دخترانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
آناهیتا، الهه آب، ازبین برنده ناپاکی و پلیدی، نام ایزد آب که در اوستا به صورت دوشیزه ای بسیار زیبا و بلند بالا توصیف شده است
زهره، دومین سیارۀ منظومۀ شمسی که قدما آنرا سعد می دانستند و به خنیاگری نسبت می دادند، ناهید، ونوس، بیدخت، بغدخت، بیلفت، خنیاگر فلک، مطربۀ فلک
مسکین ها، فقیرها، بینواها، درویش ها، بی چیز ها، بیچاره ها، درمانده ها، جمع واژۀ مسکین
(اَ)
لغت نامه دهخدا
باقیمانده های خونبها. (منتهی الارب). باقیمانده های دیه ها. گویا جمع واژۀ امکود باشد. (از اقرب الموارد)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
دوالها که بدان کوهۀ زین بندند. (منتهی الارب، مادۀ وک د) (آنندراج). بندهایی که بدان جزءپیشین پالان شتر را به هم می بندند. (ناظم الاطباء)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ منجاد. (ناظم الاطباء). رجوع به منجاد شود، جمع واژۀ منجد. (ناظم الاطباء). رجوع به منجد شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ منکر، به معنی زیرک. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به منکر شود، جمع واژۀ منکور، و آن ضد معروف است. (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد) ، منکرات. گویند: ’هم یرکبون المنکرات و المناکیر’. (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد)
جمع انشوده، سرودها جمع انشوده اشعاری که در محفلی برای یکدیگر بخوانند سرودها
از ساخته های فارسی گویان ویسداران جمع ملاک درحالت نصبی و جری (درفارسی مراعات این قاعده نکنند)
جمع مسکین، مستمندان جمع مسکین بی نوایان فقیران: دوازده هزار قاب طعام و حلوا کشیده فقراء و مساکین بل کافه مومنین از سپاهی و رعیت از آن بهره ور گشتند
اندوهناکی، غمگین