- مناکیب (مَ)
خراب و بدحالان و سختی رسیدگان و این جمعمنکوب است. (غیاث) (آنندراج). رجوع به منکوب شود
معنی مناکیب - جستجوی لغت در جدول جو
- مناکیب
جمع منکوب، سختی رسیدگان: ویرانی یافتگان
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
منکب ها، بیخ های بازو و کتف، شانه ها، ناحیه ها و کرانه ها، جمع واژۀ منکب
مسکین ها، فقیرها، بینواها، درویش ها، بی چیز ها، بیچاره ها، درمانده ها، جمع واژۀ مسکین
محراب ها، جاهای ایستادن پیش نماز، قبله ها، بالای خانه ها، صدر مجلس ها، جایگاه شیرها، جمع واژۀ محراب
(اَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ انبوب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به انبوب شود.
- انابیب الریه، مخرجهای دم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مخارج دم و نفس از شش. (ناظم الاطباء).
- انابیب الریه، مخرجهای دم. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مخارج دم و نفس از شش. (ناظم الاطباء).
(مَ کِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ منکب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جمع واژۀ منکب، به معنی بازو و کتف. (آنندراج). دوشها و کتفهای مردم. (غیاث) : مستولی بر مناکب و غوارب براعت. (تاریخ بیهق ص 20). چون خرشید زین بر مناکب کواکب نهاده می رود. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 89). روز دیگر که جلاجل کواکب از اعطاف و مناکب این هیون صعب فرو گشودند. (مرزبان نامه ایضاً ص 196). مراکب خاک بر مناکب آب نهاد... (لباب الالباب چ نفیسی ص 6). و رجوع به منکب شود، چهار پر بال مرغ بعد از قوادم، واحد ندارد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). پرهای مرغ پس از قوادم، اول پرهای مرغ را قوادم و پس از آن را مناکب و پس از آن را خوافی و پس از آن را اباهر و پس از همه را کلی گویند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ منجاب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به منجاب شود
(عَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ عنکب، عنکبه، عنکباه و عکنباه. (از المنجد). رجوع به عنکب، عنکبه، عنکباه و عکنباه شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ نکد و نکد و نکد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : قوم مناکید، گروه بدفال دشوارخوی. (ناظم الاطباء). رجوع به نکد شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ منکر، به معنی زیرک. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به منکر شود، جمع واژۀ منکور، و آن ضد معروف است. (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد) ، منکرات. گویند: ’هم یرکبون المنکرات و المناکیر’. (از ذیل اقرب الموارد) (از المنجد)
از ساخته های فارسی گویان ویسداران جمع ملاک درحالت نصبی و جری (درفارسی مراعات این قاعده نکنند)
جمع مسکین، مستمندان جمع مسکین بی نوایان فقیران: دوازده هزار قاب طعام و حلوا کشیده فقراء و مساکین بل کافه مومنین از سپاهی و رعیت از آن بهره ور گشتند
جمع منکب، بازو ها دوش ها جمع منکب کتفها دوشها: (و بجلابیب مواهب خاطر مناکب مثالب عبارت آنرا بپوشانید) (روضه العقول مقدمه مرزبان نامه. . 1317 ص ز)، کرانه ها، نقبای قوم، چهار پر بال مرغ بعد از قوادم
اندوهناکی، غمگین