- ممزقه (مُمَزْ زَ قَ)
تأنیث ممزق. جامۀ پاره پاره
معنی ممزقه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مِ زَ قَ)
لغت نامه دهخدا
نام یک قسم آلت نافذی. (ناظم الاطباء). حربه ای است. (از ذیل اقرب الموارد) (از لسان العرب). و رجوع به مادۀ قبل شود
(مُ مَزْ زِ)
لغت نامه دهخدا
پراکننده. متفرق سازنده: روزگار مفرق احباب و ممزق اصحاب است میان ایشان تشتت و تفریق رسانید. (ترجمه تاریخ یمینی). رجوع به تمزیق شود
(مُ مَزْ زَ)
لغت نامه دهخدا
دریده. پاره شده. (از اقرب الموارد). متلاشی شده. ممزوق:
بس که در این خاک ممزق شدند
پیکر خوبان بدیع الجمال.
سعدی
بس که در این خاک ممزق شدند
پیکر خوبان بدیع الجمال.
سعدی
(عُ بَ)
لغت نامه دهخدا
جامه پاره کردن. (منتهی الارب). پاره کردن. (ناظم الاطباء). تمزیق. (منتهی الارب). پاره کردن و دریدن. مزق. مصدر میمی است. (از اقرب الموارد) : مزقناهم کل ممزق (قرآن 19/34) ، ایشان را پاره پاره بازگسستیم از هرگونه گسستنی. (کشف الاسرار میبدی ج 8 ص 119)
