- ملیث (مِ یَ)
مرد استوار و توانا. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
معنی ملیث - جستجوی لغت در جدول جو
- ملیث (مُ لَیْ یَ)
فربه خوار و ذلیل. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). فربه خوار و ذلیل و تنبل از جهت فربهی. (ناظم الاطباء)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اَلْ یَ)
لغت نامه دهخدا
دلیر. (ناظم الاطباء). شجاع. مؤنث: لیثاء. ج، لیث: هو الیث اصحابه، یعنی او سختترین و چابکترین یاران خود است. (از اقرب الموارد)
(ثَ)
لغت نامه دهخدا
سه یک. این وزن در اعداد دیگر هست چون نصیف و سبیع و ثمین، و ابوزید خمیس و ثلیث را منکر شده است
خا وند خدا وند، شهریار صاحب ملک، صاحب خداوند، پادشاه:جمع ملکاء، خدای تعالی. یا ملیک سماوات. خدای متعال: (ملیک سماوات و خلاق ارضین بفرمان او هر چه علوی و سفلی) (منوچهری. د. چا. 141: 2)
نرماک نرم گرداننده، غذا یا دوایی که با خوردن آن مزاج اندکی عمل کند توضیح دوایی که بقوت حرارت معتدله و رطوبت خود اخراج نماید آنچه در معده و امعا است مانند مغز فلوس و تمر هندی و شیر خشت (مخزن الادویه)
نکوهیده در خور سرزنش نکوهیده ملامت شده سزاوار نکوهش در خور ملامت: (سخن حجت بر وجه ملامت مشنو تا نمانی بقیامت خزی و خوار و ملیم) (ناصر خسرو. 301) توضیح در بیت فوق میتوان بفتح اول نیز خواند
