معنی ملتهث - جستجوی لغت در جدول جو

ملتهث(مُ تَ هَِ)

لغت نامه دهخدا

ویژگی آتش زبانه کشنده، شعله ور، فروزان

(مُ تَ لَهَْ هَِ)

سگی که زبان بیرون اندازد از تشنگی و تعب وماندگی. (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، مردی که شتابان باشد و سخت دم زند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملتهب

(مُ تَ هَِ)

شعله زن و آتش زبانه کشنده و فروزان. (غیاث) (آنندراج). افروخته شده و سوزان و فروزان. (ناظم الاطباء). زبانه کشیده. زبانه زده. زبانه زن. افروخته. برافروخته. مشتعل. شعله ور. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : در آتش اندوه ملتهب یافت. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 124).
جان من برخوان دمی فهرست طب
نار علتها نظر کن ملتهب.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 266).
- ملتهب شدن، زبانه زدن. برافروخته شدن. مشتعل گردیدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ملتهب گردیدن، برافروخته شدن. برافروختن: اگر اندک غمی به دل او رسد بپژمرد، به کمتر دردی بنالد، از جوع مضطرب شود، از عطش ملتهب گردد. (مرزبان نامه)

لغت نامه دهخدا

ملتهف

(مُ تَ هَِ)

آتش زبانه زن. (آنندراج) (از منتهی الارب). آتش زبانه زننده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملتهم

(مُ تَ هََ)

رنگ برگردیده. (آنندراج) (از منتهی الارب). برگشته رنگ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التهام شود

لغت نامه دهخدا

ملتهم

(مُ تَ هَِ)

همه شیر پستان مکنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). بچه ای که خالی می کند پستان را و همه آن را می مکد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کسی که به چابکی و به یک بار می خورد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملتهی

(مُ تَ)

بازی کننده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التهاء شود، عشوه کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملتاث

(مُ)

درهم ومشوش و پیچیده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملتهب

(مُ تَ هَِ)

قیقاوس (از جمله صور کواکب). (نفایس الفنون). نام دیگر صورت قیقاوس است. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به قیقاوس شود