معنی ملتهث ملتهث (مُ تَ هَِ) زبان بیرون اندازنده از تشنگی و تعب و ماندگی. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه زبان خود را از تشنگی و ماندگی بیرون اندازد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التهاث شود لغت نامه دهخدا