معنی ملتمط - جستجوی لغت در جدول جو

ملتمط

لغت نامه دهخدا

ملتقط

برگزیننده، برچیننده

فرهنگ فارسی عمید

ملتمس

التماس کننده، خواهش کننده، درخواست کننده، جستجو کننده

فرهنگ فارسی عمید

ملتطم

موّاج و خروشان

فرهنگ فارسی عمید

ملتمس

طلب شده، خواسته شده

فرهنگ فارسی عمید

ملتمظ

(مُ تَ مِ)

آنکه به زودی در دهان خود می اندازد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماظ شود

لغت نامه دهخدا

ملتم

(مَ تَ)

مأخوذ از ترکی، بادهای موسمی شمال شرقی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مهتمط

(مُ تَ مِ)

آنکه ستم می کند و منع می کند دیگری را از حق خودش، بدگو. دشنام گو. عیب گو. (ناظم الاطباء). دشنام دهنده. نقیضه گو. (آنندراج). و رجوع به اهتماط شود

لغت نامه دهخدا

ملتبط

(مُ تَ بِ)

شتر دست و پای بر زمین زننده در رفتار. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به التباط شود، اسب دست و پای فراهم آورنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، سرگشته و مضطرب و آشفته، لازم گرفته و احاطه کرده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التباط شود

لغت نامه دهخدا

ملتحط

(مُ تَ حِ)

خشم گیرنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التحاط شود

لغت نامه دهخدا

ملتطم

(مُ تَ طِ)

موج بر هم زننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). موج متلاطم. (ناظم الاطباء). مواج. متلاطم. پرتلاطم. پرموج. خروشان: با لشکری چون شب مدلهم و دریای ملتطم از کثرت فزون از ریگ بیابان... (جهانگشای جوینی). و رجوع به التطام شود

لغت نامه دهخدا

ملتقط

(مُ تَ قَ)

برچیده شده و برداشته شده. (غیاث) (آنندراج).
- طفل ملتقط، طفلی که از سر راه بردارند. کودک سر راهی. لقیط.
، رفو کرده شده. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

ملتقط

(مُ تَ قِ)

برچیننده و بردارنده. (غیاث) (آنندراج). آنکه فراهم می آورد و گرد می کند از همه و آنکه می چیند و از زمین برمی گیرد. (ناظم الاطباء) :
این مزاجت در جهان منبسط
وصف وحدت را کنون شد ملتقط.
مولوی.
، آنکه هجوم می کند بر چیزی بغته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التقاط شود، رفوکننده. (غیاث) (آنندراج) ، آنکه لقطه را بیابد و بردارد. (فرهنگ علوم نقلی تألیف سجادی). و رجوع به لقطه شود

لغت نامه دهخدا

ملتمس

(مُ تَ مِ)

جویندۀ چیزی. (آنندراج). کسی که طلب می کند و می خواهد و درخواست کننده و آنکه درخواست می کند و استدعا می نماید و تمنا می کند. (ناظم الاطباء). خواستار. طالب. خواهشمند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
بهر این بعضی صحابه از رسول
ملتمس بودند مکر نفس غول.
مولوی

لغت نامه دهخدا

ملتمی

(مُ تَ ما)

گونه برگردیده. (آنندراج). برگشته رنگ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماء شود

لغت نامه دهخدا

ملتمع

(مُ تَ مِ)

درخشیده و روشن. (آنندراج) (از منتهی الارب). درخشان و روشن و تابان و دارای لمعان. (ناظم الاطباء).
- ملتمع شدن، تغییر کردن رنگ و ناپدید شدن آن.
، درخشیدن. (ناظم الاطباء).
، رباینده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه می گیرد و می رباید. و رجوع به التماع شود، آنکه خود را به کناری می کشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملتمم

(مُ تَ مِ)

زیارت کننده و دیدن کننده، آنکه فرومی آید. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به التمام شود، سنگ گرد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملتوط

(مُ تَ وِ)

پسرخوانده کسی را. (آنندراج). کسی که دارای پسرخوانده باشد، چسبیده و ملصق. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مغتمط

(مُ تَ مِ)

پیشی گیرنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، فروگیرنده به سخن و چیره گردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه فرو می گیرد کسی را به سخن و بروی چیره می شود. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملتط

(مُ تَطط)

آلوده به مشک. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خوشبوشده با مشک. (ناظم الاطباء) ، زن پوشیده شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). پوشیده شده. (ناظم الاطباء) ، پوشنده چیزی را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التطاط شود

لغت نامه دهخدا