معنی ملاوذه - جستجوی لغت در جدول جو

ملاوذه

لغت نامه دهخدا

تلامذه

تلمیذ ها، شاگردان، دانش آموزان، جمع واژۀ تلمیذ

فرهنگ فارسی عمید

مراوده

با هم دوستی و آمد و شد داشتن، با کسی رفت و آمد داشتن

فرهنگ فارسی عمید

محاوره

با هم سخن گفتن، گفتگو کردن

فرهنگ فارسی عمید

محاوله

دسترسی، به صورت داوطلبانه

فرهنگ فارسی عمید

ملاوذ

(مُ وِ)

اندک. قلیل: ولم نطلب الخیر الملاوذ من بشر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مخاوذه

(شَ / شَ غَ)

مخالفت. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). مخالفت کردن با کسی. (ناظم الاطباء) ، موافقت از لغات اضداد است. (منتهی الارب) (آنندراج) (ازاقرب الموارد). موافقت کردن با کسی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملوذه

(مِلْ وَ ذَ)

پناه جای. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) پناه جای و حصن و قلعه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملاوذ

(مَ وِ)

چادرها. (منتهی الارب). چادرها و ابریشمهای سرخ چینی و فوته ها. (ناظم الاطباء). پوششها و ازارها که خود را بدان پیچند. مفرد آن ملوذ است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملاوه

(مَ / مِ / مُ وَ)

روزگار و زمان دراز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). برهه ای از زمان. (از اقرب الموارد) ، مدت عیش. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملاذه

(مَ ذَ / ذِ)

ثاهه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کده. (صحاح الفرس از یادداشت ایضاً) : ثاهه، ملاذه و بن دندان. (منتهی الارب). و رجوع به ملاز و ملازه شود

لغت نامه دهخدا

ملاواه

(عَ)

پیچیدن مار بر خود. (آنندراج). پیچیدن مار برخود. لواء. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملاوصه

(عَ)

نگریستن، گویا فریفتن تا قصد کاری کند. (منتهی الارب) (آنندراج). نگریستن که گویا قصد کاری دارد. (از ناظم الاطباء) : لاوص الیه ملاوصه، نگریست چنانکه گویی می فریبد تا قصد کاری کند. (از اقرب الموارد) ، به تبر بریدن درختی خواستن و نگریستن در درخت که چگونه برکند یا برد آن را، نگریستن از سوراخ در و مانند آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملاوصه

(مُ وَ صَ)

نگاه از سوراخ در و مانند آن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملاوطه

(عُ)

با کسی لواط کردن. (تاج المصادربیهقی) (المصادر زوزنی). عمل قوم لوط کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). لواط. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملاومه

(عُ)

یکدیگر را ملامت کردن. (تاج المصادربیهقی) (المصادرزوزنی). همدیگر را ملامت کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). همدیگر را نکوهش و ملامت کردن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به ملامت شود

لغت نامه دهخدا

ملاذه

(عَ جَ لَ)

ملذ. (از اقرب الموارد). رجوع به ملذ (معنی آخر) شود

لغت نامه دهخدا

محاوله

حیله کردن برای دست یافتن به چیزی

معنی ملاوذه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما