- مقببه (مُ قَبْ بَ بَ)
سره مقببه، ناف باریک لاغر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
معنی مقببه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
گور، قبرستان، محل دفن مردگان، جایی که مردگان را زیر خاک می کنند، سرزمینی که در آن گور بسیار باشد
گورستان، وادی خاموشان، غریبستان، گورسان، کرباس محلّه، گوردان، مروزنه، مرزغن، ستودان
گورستان، وادی خاموشان، غریبستان، گورسان، کرباس محلّه، گوردان، مروزنه، مرزغن، ستودان
(مَ بَ / بِ رَ / مَ بُ رَ / مِ بَ رَ)
لغت نامه دهخدا
گورستان. ج، مقابر. (مهذب الاسماء) (دهار) (منتهی الارب) (آنندراج). موضع قبور. (اقرب الموارد). محل گور. (ناظم الاطباء) ، گور مرده. (غیاث)
(مَ بَ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
گور، محل گور. (ناظم الاطباء). مقبره. گورگاه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، گنبد یا عمارتی که بالای بعضی از قبور سازند
(مَ بَ / بِ ضَ / مِ بَ ضَ)
لغت نامه دهخدا
مقبض. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به مقبض شود
(مُ بِ لَ)
لغت نامه دهخدا
شب آینده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). آینده. آتیه: لیله مقبله. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مَ بَ)
لغت نامه دهخدا
سره مقبوبه، ناف لاغر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). باریک و لاغر. مقبوب. (ناظم الاطباء)
(مَ بُوْ وَ)
لغت نامه دهخدا
مضموم و درهم کشیده. مقبوّ. (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط) (از اقرب الموارد). و رجوع به مقبو شود
(مَ رَ / رِ / رُ بَ)
لغت نامه دهخدا
خویشی. (مهذب الاسماء) (ترجمان القرآن). خویشی و نزدیکی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). قرب. نزدیکی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : یتیماً ذامقربه. (قرآن 15/90).
- بمقربه، نزدیک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- بمقربه، نزدیک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مُ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
اسب مادۀ برگزیده. (آنندراج). اسبی که برای شرف و عزت پیوسته نزدیک خود دارند. (ناظم الاطباء). اسبی که آخور و جای بستن آن را نزدیک گردانند به جهت برگزیدگی آن. (از اقرب الموارد). و رجوع به مقرب شود
(مُ قَعْ عَ بَ)
لغت نامه دهخدا
سره مقعبه، ناف مانندقعب. (منتهی الارب). ناف مانند کاسه. (ناظم الاطباء). ناف مقعر و آن چنان است که ناف، تورفته و اطراف آن برآمده و همچون کاسه شده باشد. (از اقرب الموارد)
(مَ ضَ بَ)
لغت نامه دهخدا
اسپست زار. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). یونجه زار. ج، مقاضب و مقاضیب. (از ذیل اقرب الموارد) ، روییدنگاه درختان که از آن کمان سازند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(مُ کَبْ بَ بَ)
لغت نامه دهخدا
نوعی از گندم تیره سطبرخوشه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ غَبْ بَ بَ)
لغت نامه دهخدا
گوسپند که روز میان دوشند آن را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ سَبْ بَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث مسبب که نعت مفعولی است از مصدر تسبیب. دشنام داده شده. رجوع به مسبب و تسبیب شود، ابل مسببه، شتران گزیده، بدان جهت که در وقت در شگفت شدن از آنهاگویند ’قاتلها اﷲ’. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(مُ قَبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
بیت مقبب، خانه قبه دار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). قبه دار:
چو بر روی آب اوفتد آفتاب
ز گرمی مقبب شود روی آب.
نظامی.
، یکی از انواع سه گانه بسائط. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) ، حافر مقبب، سمی که گودی داشته باشد و دارای جوف بود. (ناظم الاطباء)
چو بر روی آب اوفتد آفتاب
ز گرمی مقبب شود روی آب.
نظامی.
، یکی از انواع سه گانه بسائط. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) ، حافر مقبب، سمی که گودی داشته باشد و دارای جوف بود. (ناظم الاطباء)
مسببه در فارسی مونث مسبب جتکساز مونث مسبب جمع مسببات. مونث مسبب جمع مسببات
آرامگاه، تربت، ضریح، قبر، گورگاه، لحد، مدفن، مزار