- مغیب
پنهان شده، ناپدید شده، ناپدید
معنی مغیب - جستجوی لغت در جدول جو
- مغیب
پنهان شدن، ناپدید شدن، دور شدن
- مغیب (مُ غَیْ یَ)
نهان و ناپدید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تغییب شود
- مغیب (مُ / مُغْ یِ)
مغیبه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به مغیبه شود
- مغیب
غایب شدن، ناپدید شدن
- مغیب ((مَ))
پنهان شدن، مخفی گشتن، دور شدن، اختفاء، دوری، غیبت
- مغیب
نهفته، پنهان، نهان، غیب شده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
آزاد شده، بر حال خود گذاشته شده، نام یکی از سه برادری که در بخارا پول رایج قرون اولیه هجری راسکه زدند
جواب دهنده، پاسخ دهنده، آنکه حاجت را برآورده می کند، اجابت کننده، از نام های خداوند
(مُ بَ)
لغت نامه دهخدا
آن زن که شویش غایب بود. (مهذب الاسماء) : امرأه مغیبه، زن که شوی او غایب باشد. مغیب یا مغیب. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
سرازیری نشیب، آماجیده آماژیده، دریابنده، درست، درستکار نیکرسنده بحقیقت امری صواب یابنده اصابت کننده مقابل مخطی: تاطبیب منطق نداند و جنس و نوع نشناسدء در میان فصل و خاصه و عرض فرق نتواند کرد وعلت نشناسد و چون علت نشناسد در علاج مصیب نتواند بود، درست گوینده، درست عمل درستکار، راست و درست: ملوک را یکی از رایهای صائب و تدبیرهای مصیب آنست که
زالی سپیدی موی پیر شدن سفید موی گردیدن، پیری: شاید که مرد پیر بدین گه جوا شود گیتی بدیل یافت شباب از پی مشیب. (رودکی)
مغیبه در فارسی مونث مغیب گمشده مغیبه در فارسی مونث مغیب شو گم مونث مغیب زنی که شوهر وی غایب باشد، جمع مغیبات. مونث مغیب، جمع مغیبات
