- مغسل (مَ سِ / سَ)
جای مرده شستن. ج، مغاسل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). مرده شوی خانه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، مکان شستشو. (از اقرب الموارد)
معنی مغسل - جستجوی لغت در جدول جو
- مغسل (مُ سَ)
غسل داده شده. (غیاث)
- مغسل (مُ سِ)
غسل دهنده. (غیاث)
- مغسل (مُ غَسْ سِ)
داروها که بیماری سپیدۀ چشم و مانند آن را زایل کند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : صفت دارویی مغسل. (ذخیرۀ خوارزمشاهی، یادداشت ایضاً)
- مغسل
جای مرده شستن
- مغسل ((مَ سَ))
جای مرده شستن، جمع مغاسل
- مغسل ((مِ سَ))
چیزی که با آن چیزی را بشویند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
دوک، آلت نخ تابی، آلت چوبی که با آن نخ می ریسند، آلت فلزی یا چوبی در ماشین نخ ریسی که نخ روی آن پیچیده می شود
(مُ تَ غَسْ سِ)
لغت نامه دهخدا
غسل آورنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). به دقت شویندۀ خود. (ناظم الاطباء). و رجوع به تغسل شود
(مُ حَسْ سِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که بقدری که باید خود را خوار و زبون میکند، آنکه خود را برمی اندازد. (ناظم الاطباء)
(مُ سِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از ارسال در تمامی معانی. رجوع به ارسال شود، پیغام فرستنده و ارسال کننده. (ناظم الاطباء). فرستنده. گسیل دارنده: ما یفتح اﷲ للناس من رحمه فلا ممسک لها و مایمسک فلامرسل له من بعده و هوالعزیز الحکیم. (قرآن 2/35) ، آنچه را از رحمت خداوند برای مردم بگشاید پس آن را بازگیرنده ای نیست، و آنچه را که او بازگیرد پس آن را از پس او فرستنده ای نیست و خداوند عزیز و حکیم است.
- مرسل الریاح، فرستندۀ بادها.
- ، کنایه از خدای تعالی:
گفت انوری که از اثر بادهای سخت
ویران شود سراچه وکاخ سکندری
در روز حکم او نوزیده ست هیچ باد
یا مرسل الریاح تو دانی و انوری.
(منسوب به ادیب صابر).
، رهاکننده موی، رهاکننده ستور. (ناظم الاطباء)
- مرسل الریاح، فرستندۀ بادها.
- ، کنایه از خدای تعالی:
گفت انوری که از اثر بادهای سخت
ویران شود سراچه وکاخ سکندری
در روز حکم او نوزیده ست هیچ باد
یا مرسل الریاح تو دانی و انوری.
(منسوب به ادیب صابر).
، رهاکننده موی، رهاکننده ستور. (ناظم الاطباء)
فردی از قوم مغول: (همچنان کاینجا مغول حیله دان گفت می جویم کسی از مصریان) (مثنوی . نیک. 649: 3)
