معنی مغافصهً - جستجوی لغت در جدول جو

مغافصهً(نُ رِ گُ تَ)

لغت نامه دهخدا

ناگاه بر کسی درآمدن، بی خبر حمله بردن

(طَرْ یَ مَ)

ناگاه گرفتن. (تاج المصادر بیهقی). به ناگاه گرفتن و بر غفلت کسی را آمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مشافههً

(نَ کَ دَ)

سخن رویاروئی. (از ناظم الاطباء) : و وقوع تطلیقات منکوحات مواجههً و مشافههً بر زبان راندند. (تاریخ غازانی چ کارل یان ص 54). و مستدعیات خود را بدون واسطه مشافههً عرض و پادشاهان سابق هر گونه خدمتی و رجوعی به ضرابخانه می داشته اند. (تذکره الملوک ص 21). قاعده آن است که هر کس مشافههً از پادشاه شنیده باشد. (تذکره الملوک ص 30)

لغت نامه دهخدا

مغابصه

(طَ طَ قَ)

به ناگاه فروگرفتن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مغافصت

(کَ بَ سَ)

مغافصه. ناگاه گرفتن. و رجوع به مغافصه و مغافصه شود.
- به مغافصت، بناگهان. ناگهان. غفلهً: مردۀ مردم خوار به مغافصت و مناهزت ناگاه در آن ولایت تازند. (مرزبان نامه)

لغت نامه دهخدا

منافصه

(عَ سَ)

نبرد کردن به دور انداختن کمیز. یقال: نافصه، ای قال بل و ابول فننظر اینا ابعد بولا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نبرد کردن به دور انداختن بول. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

غافصه

(فِ صَ)

سختیهای زمانه. (منتهی الارب). الاّزمه من اوازم الدهر. ج، غوافص. (قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

مغافصه

مغافصه و مغافصت در فارسی: فرنا سگیری (غافلگیری) به ناگاه گرفتن فرنا سگیرانه ناگهانی بنا گاه گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار