- مغاب (طَ طَ رَ)
ناپدید شدن. غیب. غیبت. غیاب. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، فروشدن آفتاب. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). و رجوع به غیاب و غیب شود
معنی مغاب - جستجوی لغت در جدول جو
- مغاب
وسیله ی درودگری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
غار، شکاف معمولاً وسیع و عمیق در زیر زمین یا داخل کوه که در اثر انحلال مواد داخلی آن یا حرکات پوستۀ زمین به وجود می آید، گاباره، مغاره، دهار
مصبّ ها، محل هایی که آب رودخانه وارد دریا می شود، جاهای ریزش آب، جمع واژۀ مصبّ
گود، گودال، جای گود، برای مثال ابله و فرزانه را فرجام خاک / جایگاه هر دو اندر یک مغاک (رودکی - ۵۳۷)
(مَ بِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ مغبن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). بنهای ران. (غیاث) (آنندراج). کشهای ران و بغل. (ناظم الاطباء). و رجوع به مغبن شود
از مغایبه اوین (غایب سوم شخص) کسی یا چیزی که در غیبتش از او سخن گفته شود، سوم شخص غایب یا ضمیر مغایب. ضمیری که بشخص یا شی غایب ارجاع شود. یا فعل مغایب. که از شخص و شی و یا اشخاص و اشیا غایب سر زده و آن شامل سوم مفرد و سوم شخص جمع است
جمع مصب، پیله ها پیلگان رنج رسیده رنجور، تموکیده (به هدف رسیده)، راست آمده جمع مصب
پاداش پاداش داده جای باز آمدن، جای ایستادن پاداش داده شده جزا داده، ثواب اخروی داده شده
پتت (توبه)، گره گشایی، باز مهربانی بازگشتن از گناه، بازگشت از گناه توبه
