معنی مطامنه - جستجوی لغت در جدول جو

مطامنه

لغت نامه دهخدا

آپامنه

(دخترانه)

نام دختر یکی از فرماندهان ایرانی در زمان سلوکیان

فرهنگ نامهای ایرانی

مجامله

چرب زبانی و خوشامدگویی، با کسی نیکویی و خوش رفتاری کردن

فرهنگ فارسی عمید

مداهنه

خدعه کردن، فریب دادن، دورویی کردن، چرب زبانی، چاپلوسی

فرهنگ فارسی عمید

مراهنه

گرو گذاشتن، شرط بستن، شرط بندی در مسابقۀ اسب دوانی

فرهنگ فارسی عمید

ارامنه

(اَ مِ نَ / نِ)

جمع واژۀ ارمنی

لغت نامه دهخدا

طأمنه

(حَ)

طمأنه. رجوع به طمأنه شود

لغت نامه دهخدا

میامنه

(عَ مَ)

به یمن آمدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). به یمن شدن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، سوی راست گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سوی دست راست شدن. (یادداشت مؤلف) ، سوی دست راست بردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کسی را سوی دست راست ببردن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

مطابنه

(ضَ)

موافق و برابر شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کندن و گود کردن. قولهم طابن هذه الحفیره طأمنهاو طأطأها، گود کرد زمین را. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مزامنه

(شَ)

به زمان معاملت کردن. (تاج المصادر بیهقی). به روزگار معامله کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مطاعنه

(ضَ)

با کسی نیزه زدن. (زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) : این معاتبات به مطاعنات و مضاربات رسید. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 192). رجوع به طعان شود

لغت نامه دهخدا

مثامنه

(سُ)

بها کردن. (منتهی الارب). بها کردن وقیمت کردن. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مثامنه

(مَ مِ نَ)

هشت ملوکند از حمیر که خود را از جهت فرق ثمانیه مثامنه گفتند. (منتهی الارب). نام هشت نفر از پادشاهان حمیر. (ناظم الاطباء). و رجوع به لباب الانساب ج 2 شود

لغت نامه دهخدا

ارامنه

جمع ارمنی

معنی مطامنه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما