معنی مشتغر - جستجوی لغت در جدول جو

مشغول شونده. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء) :
ز سودای جانان به جان مشتغل...
در این مصراع به معنی مشغول شونده است... (از غیاث) (از آنندراج). سرگرم. مشغول:
چو دشمن به دشمن شود مشتغل
تو با دوست بنشین به آرام دل.
سعدی.
مشتغل توام چنان کز همه چیز غایبم
مفتکر توام چنان کز همه چیز غافلم.
سعدی.
خداوند نعمت به حق مشتغل
پراکنده روزی پراکنده دل.
سعدی.
، روی گرداننده. (غیاث) (آنندراج) (ناظم الاطباء) : به ذکر حبیب از جهان مشتغل... یعنی به سبب عشق معشوق به جان و دل مشغولند، یعنی از ته دل و صدق جان خواهان او هستند. (معنی اول). و به یاد او از جان روی گردانیده اند. لفظ اشتغال از باب افتعال است که به تغییر صله معنی آن متغیر می شود، چنانکه لفظ رغبت که به معنی خواهش است چون صلۀ آن ’عن’ آید به معنی اعراض آید، چنانکه در حدیث ’من رغب عن سنتی فلیس منی’ همچنین لفظ اشتغال را هرگاه به لفظ ’از’ که ترجمه ’عن’ است استعمال کنند معنی آن روی گردانیدن بود. (از غیاث) (از آنندراج) ، سرگرم کننده. مشغول دارنده. اسباب اشتغال:
آینه بیرون کشید او از بغل
خوب را آیینه باشد مشتغل.
مولوی (مثنوی چ خاور ص 64).
و رجوع به مدخل بعد شود

لغت نامه دهخدا

مشتغل

(مُ تَ غِ / مُ تَ غَ)

باکار. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از تاج العروس). باکار و مشغول. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مشتهر

(مُ تَ هَِ)

شهرت دهنده. (آنندراج) (غیاث). آن که مشهور میکند و شهرت میدهد، آن که اعلان می کند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مشتکر

(مُ تَ کِ)

پستان پرشیر، ابر نیک بارنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به اشتکار شود

لغت نامه دهخدا

مشتغل

سرگرم کاری بودن

فرهنگ لغت هوشیار

مشتهر

نام آور نامور بلند آوازه سر شناس نامی خنیده نامی کننده شهرت یافته، محل شهرت: ای گوهر بحر بقا چون حق تو بس پنهان لقا محدوم شمس الدین را تبریز شهر و مشتهر. (دیوان کبیر)، مشهور معروف. شهرت دهنده

فرهنگ لغت هوشیار