معنی مشتهر
- مشتهر
- شهرت یافته، شهرت داده شده، مشهور، معروف
واژههای مرتبط با مشتهر
مشتهر
- مشتهر
- نام آور نامور بلند آوازه سر شناس نامی خنیده نامی کننده شهرت یافته، محل شهرت: ای گوهر بحر بقا چون حق تو بس پنهان لقا محدوم شمس الدین را تبریز شهر و مشتهر. (دیوان کبیر)، مشهور معروف. شهرت دهنده
مشتهر
- مشتهر
- شهرت دهنده
مشتهر
- مشتهر
- مشهور، معروف
مشتهر
- مشتهر
- شهرت دهنده. (آنندراج) (غیاث). آن که مشهور میکند و شهرت میدهد، آن که اعلان می کند. (ناظم الاطباء)
مشتهر
- مشتهر
- بنام، پرآوازه، شهره، مشهور، معروف، نامدار، نام آور، نامور
متضاد: گمنام
مشتهی
- مشتهی
- خواسته، آرزو شده، مرغوب
مشتهی
- مشتهی
- آنکه چیزی را می خواهد و آن را آرزو می کند
با اشتها، اشتهادار
دارای میل و شهوت
مبتهر
- مبتهر
- دروغپرداز، زاری کننده مویه گر
مجتهر
- مجتهر
- آنکه پاک کند چاه را، پاک کننده چاه، آنکه کسی را بدون حجاب ببیند
