- مسافرت
از شهری به شهر دیگر رفتن، سفر کردن
معنی مسافرت - جستجوی لغت در جدول جو
- مسافرت (مُ فَ رَ)
مسافره. سفر. سفار. سفرکردگی و بیرون شدگی از خانه و وطن خودموقتاً به جایی دیگر که پس از چند زمانی بازگردد و مراجعت کند. (ناظم الاطباء). و رجوع به مسافره شود
- مسافرت
از شهر یا کشوری بشهر و کشور دیگر رفتن سفر کردن
- مسافرت ((مُ فِ رَ))
از شهر یا کشوری به شهر یا کشور دیگر رفتن
- مسافرت
رهسپاری
- مسافرت
جهانگردی، سفر، سیاحت، سیر
متضاد: حضر
متضاد: حضر
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(صَحْوْ)
لغت نامه دهخدا
سفار. رفتن به سوی شهری. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). سفر کردن. (تاج المصادربیهقی) (دهار). مسافرت. و رجوع به مسافرت شود، بمردن. (منتهی الارب). موت، دور شدن و جدا شدن بادها، آشکار شدن شخص، جدا شدن تب از شخص. (اقرب الموارد)
(صِ)
لغت نامه دهخدا
مسایره. مسایره. با هم رفتن. (یادداشت مرحوم دهخدا). برابر رفتن با کسی: مواکب سعادت صاحبی در مسایرت کواکب سعد دولت، به در حصن بکر رسید. (جوامعالحکایات ج 1 ص 15). رجوع به مسایره شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
ده کوچکی است از دهستان شمیل بخش مرکزی شهرستان بندرعباس. واقع در 55هزارگزی شمال خاوری بندرعباس و سر راه مالرو کشکوه به بندرعباس. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
داوری کردن با هم در حسب و نسب افتخارکردن، داوری در حسب و نسب: (اکنون چون میخواهی ساخته باش این مناظره و منافره رالله) (مرزبان نامه. . 1317 ص 97)
همدیگر را یاری کردن: ... در مظاهرت دولت و مضافرت دعوت باسلاف و گذشتگان خویش اقتدا کنی
کتک زدن، کتک کاری مضاربه: ... و جنگ و مدافعت و کینه کشی ومسافعت از میانه برداشته و همه فرمان پادشاه را مطوع و منقاد گشته
برابر رفتن با کسی: مواکب سعادت صاحبی در مسایرت کواکب سعد دولت بدر حصن بکر رسید
